Αλήθεια; Υπάρχουμε στ’αλήθεια;

Επιβίωση ΔΕΝ σημαίνει ζωή!

Ζωή ΔΕΝ σημαίνει εγκλεισμός σε μαντρί – ΔΕΝ σημαίνει πληρωμή φόρων για να της επιτρέπεται να υπάρχει!

Άνθρωπος ΔΕΝ είναι αυτός που σέρνεται στο χώμα – είναι σκουλήκι!

Άξιος συμπόνοιας ΔΕΝ είναι αυτός που ζει για να μυξοκλαίει και να οικτίρει την τύχη του.

Και ίσως τύχη να ΜΗΝ υπάρχει, τουλάχιστον έτσι ουρανοκατέβατη όπως μας την παρουσιάζουν

(«Το τυχαίο είναι εσύ που συμβαίνεις σ’εσένα» ΦΡΗΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ)

Και ΔΕΝ αρκεί να θέτουμε μόνο ερωτήσεις.

Αλλά και να γυρεύουμε τις απαντήσεις που μιλούν στην καρδιά μας και να μετουσιωνόμαστε και σε κομμάτι τους.

Ζωή χωρίς ψυχή είναι μία φευγαλέα σκιά, μία παγωμένη ψευδαίσθηση- υπήρξαμε στ’αλήθεια;

και είχε σημασία το γεγονός ότι ζήσαμε;

Ότι ζούμε;

Αλήθεια, υπάρχουμε στ’αλήθεια;