Χαιρετισμός της Χαράς Καφαντάρη στο 21ο Συνέδριο της ΟΜΕ 23/10/2014
Xαιρετίζουμε εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ το συνέδριο της ΟΜΕ, ένα συνέδριο που διεξάγεται μέσα στις δύσκολες μνημονιακές συνθήκες που βιώνει ο λαός μας, ενώ η αποβιομηχάνιση, η ανεργία και η καταστροφή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας οδηγεί ολοένα σε κλείσιμο επιχειρήσεων και μεγαλύτερη ανεργία.
Η διαδικασία αποβιομηχάνισης της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες εκδηλώνεται και με τη μείωση της μεταλλευτικής-μεταλουργικής δραστηριότητας. Έτσι, κατά την περίοδο 2008-2011 ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής έπεσε από 100 σε 80 και ειδικά στον κλάδο ορυχείων λατομείων από 92,4 σε 76,7, ενώ η παραγωγή βωξίτη μεταξύ 2004 και 2009 έπεσε από 2.450 χιλ. τόνους σε 1.957 χιλ τόνους.
Στη γενικότερη επιδείνωση των συνολικών εξαγωγών, ο μεταλλευτικός - μεταλλουργικός τομέας έχει υποστεί σημαντικά πλήγματα. Για παράδειγμα μεταξύ 2005 και 2009 οι εξαγωγές αργίλων έπεσαν από 3.245 τον σε 384 τον. και βωξιτών από 1.576.000 τον σε 1.220.000 τόνους.
Από την άλλη πλευρά, όμως, παρά τη συρρίκνωση της εγχώριας αγοράς, κυρίως στα κατ’ εξοχήν δομικά προϊόντα (αδρανή, τσιμέντα, κεραμικά κλπ), δυνάμωσαν οι εξαγωγές των προϊόντων που διοχετεύονται στη διεθνή αγορά (βιομηχανικά ορυκτά, αλουμίνιο, νικέλιο κλπ).
Σε ό, τι αφορά το μέγεθος των ορυκτών πόρων που διαθέτει η χώρα μας, δεν υπάρχουν σαφή και τεκμηριωμένα στοιχεία, δεδομένου ότι κανένας αρμόδιος φορέας δεν έχει καταθέσει ολοκληρωμένη μελέτη για το θέμα αυτό, δηλαδή δεν υπάρχει συνολική και έγκυρη αποτίμηση των αποθεμάτων που διαθέτει η χώρα μας σε Φυσικούς Πόρους και Ορυκτές Πρώτες Ύλες. Γι αυτό και η απουσία επιστημονικά τεκμηριωμένων στοιχείων έχει οδηγήσει τις σχετικές συζητήσεις προς δύο αντίθετες κατευθύνσεις. Από τη μία πλευρά υπάρχει η υπερβολή σε ότι αφορά τις διαστάσεις των ελληνικών ορυκτών πόρων (ποσοτικές, ποιοτικές και οικονομικές), ενώ από την άλλη ο ορυκτός πλούτος που διαθέτει η χώρα μας αντιμετωπίζεται με μία, θα έλεγε κανείς, μηδενιστική αντίληψη, με βάση την οποία, εφόσον ο «ορυκτός πλούτος» επιβαρύνει ή και καταστρέφει το περιβάλλον, καλύτερα να μην υπήρχε, ή εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχει λόγος για να αξιοποιηθεί.
Στις δύο αυτές αντιλήψεις υπάρχει και ο λεγόμενος "τρίτος δρόμος", σύμφωνα με τον οποίο θα πρέπει να δοθεί μια όσο γίνεται πιο αντικειμενική εικόνα για τους Ορυκτούς πόρους και τον ρόλο τους στην Οικονομία. Προς την κατεύθυνση αυτή συμβάλλουν σημαντικά οι διάφορες επιστημονικές εργασίες, κυρίως ατομικές αλλά και ομαδικές, που ασφαλώς έχουν την αξία τους, αφού αν και δεν έχουν τη σφραγίδα αρμόδιου φορέα (πχ του ΙΓΜΕ) έχουν χρησιμοποιηθεί από εποπτεύουσες αρχές.
Και μιας και αναφέρουμε το ΙΓΜΕ (ο καθ’ ύλην σύμβουλος του κράτους για τον ορυκτό πλούτο) αυτή τη στιγμή διαρκώς υποβαθμίζεται, με γερασμένο, το ιδιαίτερα έμπειρο προσωπικό, με απλήρωτους εργαζόμενους, με εργαζόμενους για τους οποίους δεν χρηματοδοτείται ούτε η ασφάλισή τους, οι οποίοι εδώ και δύο χρόνια βρίσκονται συνεχώς στους δρόμους διεκδικώντας τα αυτονόητα, ενώ γίνεται προσπάθεια αλλαγής του ρόλου του Ινστιτούτου και συνεχίζει η υποχρηματοδότηση ακόμα και των τρεχόντων προγραμμάτων.
Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι η σημερινή η κυβέρνηση εκχωρεί σταδιακά τον ορυκτό μας πλούτο μέσα από αδιαφανείς και εν πολλοίς εξωθεσμικές διαδικασίες, όπως π.χ. τις συμβάσεις παραχώρησης περιοχών για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, αποποιούμενη κυριαρχικά δικαιώματα αλλά και μη διασφαλίζοντας το δημόσιο συμφέρον.
H ορθολογική αξιοποίηση του ελληνικού ορυκτού πλούτου μπορεί να αποτελέσει κλειδί στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, που ο ΣΥΡΙΖΑ ως αυριανή κυβέρνηση θεωρεί κομβικής σημασίας και μια από τις πρώτες προτεραιότητες.
Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι για μας ο ορυκτός πλούτος είναι εθνικός και όχι ιδιωτικός πλούτος. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι στη διαδικασία αξιοποίησης αποκλείονται φορείς πλην του δημοσίου. Έχουν θέση οι ιδιωτικοί, συνεταιριστικοί μικρομεσαίοι και μικροί, όμως σε βασικές κατηγορίες του εθνικού πλούτου, όπως π.χ. ο Λιγνίτης, ο βωξίτης, το νικέλιο, ο λευκόλιθος, οι υδρογονάνθρακες και ο χρυσός, πρέπει να είναι καθοριστικός ο ρόλος του δημοσίου, όπως και ο ρόλος μεγάλων επιχειρήσεων που ελέγχονται από το δημόσιο, ΔΕΗ-ΛΑΡΚΟ και αξιοποιούν σημαντικούς στρατηγικούς ορυκτούς πόρους (π.χ. λιγνίτης, νικέλιο).
Θα πρέπει να χαραχτεί και να εφαρμοστεί εθνική πολιτική, εναρμονισμένη με άλλες τομεακές πολιτικές, που θα διασφαλίζει διαχρονικά τον εφοδιασμό της κοινωνίας μας με ορυκτούς πόρους και γενικότερα πρώτες ύλες, σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές επιταγές και τις βασικές αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και πιο συγκεκριμένα όπως αυτές έχουν διατυπωθεί στη διακήρυξη της Συνόδου του Γκέτεμποργκ του 2001.
Καθοριστικός είναι και ο ρόλος της χωροταξίας , των χρήσεων γης , του Κτηματολογίου, σαν εργαλεία σχεδιασμού και χάραξης μακροχρόνιας πολιτικής.
Στο πλαίσιο μιας σύγχρονης μεταλλευτικής πολιτικής απαιτείται:
- Μεταβολή του Νομικού πλαισίου με θεσμοθέτηση σύγχρονης λατομικής και μεταλλευτικής νομοθεσίας
- Επικαιροποίηση και εκσυγχρονισμός του Μεταλλευτικού Κώδικα
- Νέος Λατομικός Νόμος
Γνωρίζουμε πως οι υπηρεσίες του Υπουργείου, εδώ και καιρό έχουν διαμορφώσει σημαντικά σχέδια, στα θέματα αυτά, που δεν γνωρίζουμε για ποια σκοπιμότητα παραμένουν αναξιοποίητα στα συρτάρια. Οι όποιες διατάξεις έχουν έρθει την τελευταία περίοδο στη Βουλή είναι αποσπασματικές και δεν συμβάλλουν στην ολοκληρωμένη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων.
· Κανονισμός μεταλλευτικών λατομικών εργασιών (ΚΜΛΕ)
Αν και πρόσφατα έχει επικαιροποιηθεί χρειάζονται προσθήκες και η προσέγγιση που έχει μέχρι σήμερα δεν είναι αρκετά καινοτόμα. Για τις μεταλλευτικές και λατομικές δραστηριότητες αποτελεί το νομικό εφαρμοστικό εργαλείο πεδίου
· Αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και του προσωπικού της
· Απλοποίηση διαδικασιών αδειοδότησης
· Αντιμετώπιση προβλημάτων στις Περιφέρειες και λόγω του Καλλικράτη
· Αναβάθμιση ΙΓΜΕ, ΓΕΩΤΕΕ, ΤΕΕ και συνεργασία με τα Πανεπιστήμια
· Ενίσχυση του κλάδου εκπαίδευσης και εξειδίκευσης
Χαιρετίζουμε το Συνέδριό σας αναγνωριζόντας την αξιέπαινη προσφορά σας σε πραγματικά αντίξοες συνθήκες, τη στιγμή που η κυβέρνηση εκποιεί τον ορυκτό πλούτο, μέσα από αντιδημοκρατικές διαδικασίες κύρωσης συμβάσεων εκμετάλλευσης και χωρίς προηγουμένως να έχει ενημέρωσει έστω τον ελληνικό λαό, την ελληνική Βουλή και τους καθ’ ύλην αρμόδιους.
Χαιρετίζουμε τους δύσκολους και μακροχρόνιους αγώνες των εργαζομένων σε ΙΓΜΕ και ΛΑΡΚΟ, οι οποίοι, πέρα από τα κεκτημένα εργασιακά τους δικαιώματα που απειλούνται, αγωνίζονται για τη διαφύλαξη του φυσικού και ορυκτού πλούτου της χώρας μας, που όπως σας προανέφερα είναι για εμάς εθνικός πλούτος.
Εύχομαι καλή δύναμη και καλή συνέχεια στην πραγματοποίηση της σημαντικής αποστολής σας και πιστεύω πως θα συνεργαστούμε αρμονικά στην προσπάθεια να ξανασταθεί η πατρίδα μας στα πόδια της.
Σας ευχαριστώ.
Χαιρετισμός του εκπροσώπου του ΠΑΜΕ Θοδωρή Κούτρα στο Συνέδριο της ΟΜΕ
Χαιρετίζουμε αγωνιστικά το Συνέδριο της ΟΜΕ και ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του.
Εμείς ως ΠΑΜΕ εκτιμάμε ότι ο Ορυκτός Πλούτος της Χώρας είναι τεράστιος, είναι πολύτιμος, αλλά δυστυχώς είναι στα χέρια και το έλεγχο των Ιδιωτών με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν από τον πλούτο που παρήγαγαν, αλλά ως αντάλλαγμα δέχτηκαν ανελέητα χτυπήματα στα δικαιώματά και τις κατακτήσεις τους, ανατράπηκαν εις βάρος τους οι εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί μειώθηκαν, προβλήματα δημιουργήθηκαν εξ αιτίας αυτής της πολιτικής που εφαρμόστηκε όλα αυτά τα χρόνια.
Τέλος σας καλούμε να συμμετάσχετε στο Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρη.
Χαιρετίζουμε αγωνιστικά το Συνέδριο της ΟΜΕ και ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εργασίες του.
Εμείς ως ΠΑΜΕ εκτιμάμε ότι ο Ορυκτός Πλούτος της Χώρας είναι τεράστιος, είναι πολύτιμος, αλλά δυστυχώς είναι στα χέρια και το έλεγχο των Ιδιωτών με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν ωφελήθηκαν από τον πλούτο που παρήγαγαν, αλλά ως αντάλλαγμα δέχτηκαν ανελέητα χτυπήματα στα δικαιώματά και τις κατακτήσεις τους, ανατράπηκαν εις βάρος τους οι εργασιακές σχέσεις, οι μισθοί μειώθηκαν, προβλήματα δημιουργήθηκαν εξ αιτίας αυτής της πολιτικής που εφαρμόστηκε όλα αυτά τα χρόνια.
Εμείς πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο αυτή η κατάσταση. Αυτός ο τεράστιος πλούτος που θα έπρεπε να είναι κολόνα για μια λαϊκή οικονομία, δεν πρέπει να συνεχίσει να είναι σε χέρια και στο έλεγχο των ιδιωτών.
Σαν ΠΑΜΕ εκτιμάμε και επεξεργαζόμαστε τις θέσεις προς ενός Δημόσιου Φορέα που πρέπει να ανακουφίσει τον Κλάδο, με όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις να υπαχθούν εκεί. Η εμπειρία που υπάρχει ιδιαιτέρα από την Λάρκο, αλλά και από όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις του Κλάδου, είναι σημαντική και πρέπει να αξιοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να συμβάλουν με όλες τους τις δυνάμεις μαζί με το οργανωμένο Συνδικαλιστικό Κίνημα, τα Σωματεία, την Ομοσπονδία προς αυτή την ανατρεπτική κατεύθυνση.
Καλή Δύναμη και Ενότητα για Ανατροπή στους σκληρούς αγώνες που έρχονται!
Τέλος σας καλούμε να συμμετάσχετε στο Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρη.
Κεντρικη Εισήγηση 21o Συνέδριο της ΟΜΕ
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί Συνάδελφοι Σύνεδροι,
Είµαστε σήµερα εδώ, στο 21oΣυνέδριο της ΟΜΕ, να κάνουµε τον απολογισµό, να αποτιµήσουµε την αγωνιστική µας δράση, να κάνουµε την κριτική και την αυτοκριτική µας, να εκτιµήσουµε τανέα πολιτικά, οικονοµικά και κοινωνικά δεδοµένα σε παγκόσµιο, Ευρωπαϊκό και Εθνικό επίπεδο,να διαµορφώσουµε όλοι µαζί, το πλαίσιο και το πρόγραµµα δράσης για το επόµενο κρίσιµοδιάστηµα, που τα δικαιώµατα και οι κατακτήσεις µας θα µπουν για άλλη µια φορά στο στόχαστροτων οργανωµένων συµφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου.
Ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων δεν πρέπει να κρύβουµε την σκληρή πραγματικότητα καινα εγκαταλείπουµε τον αγώνα. Πρέπει να αναλύουµε το περιβάλλον και τις συνθήκες όπωςακριβώς διαµορφώνονται.
Συνάδελφοι,
Οι πολιτικές ενίσχυσης των ανέργων, τα προγράµµατα εξειδίκευσης και επιµόρφωσης παράλληλα µε θεσµικές παρεµβάσεις για την δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας είναι διεκδίκηση τουκινήµατος.
Αντιστεκόµαστε στις προσπάθειες των «αγορών» που πιέζουν και εκβιάζουν για εφαρµογήαντιαναπτυξιακών και φοροµπηχτικών πολιτικών.
Συνεχίζουµε, µε περισσότερη πίστη, δύναµη και γνώση, για την ανάπτυξη και ενίσχυση όλων των δοµών που υποστηρίζουν τη δράση του κινήµατος και ενισχύουν την αποτελεσµατικότητα τωναγώνων.
Συνάδελφοι ,
Αγωνιζόµαστε και υπερασπιζόµαστε την ενότητα και την αυτονοµία του κινήµατος.
Καλούµε όλες τις Παρατάξεις, όλους τους Εργαζόµενους σε συστράτευση για να διασφαλίσουµε µε συνέπεια τη συνέχεια και την αποτελεσµατικότητα των αγώνων.
Σας ευχαριστώ.
Αγαπητοί προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί Συνάδελφοι Σύνεδροι,
Σας καλωσορίζουμε στις εργασίες του Συνεδρίου μας.
Απευθύνουμε καταρχήν αγωνιστικό χαιρετισµό, όχι μόνο στους παρευρισκόμενουςσυναδέλφους, αλλά και σε όλους τους εργαζόμενους, τους νέους, τους άνεργους και τουςσυνταξιούχους που δοκιμάζονται από τα σκληρά Κυβερνητικά μέτρα.
ü Εκφράζουµε την αλληλεγγύη µας στους λαούς που µάχονται για Ελευθερία, ∆ηµοκρατία καιΑυτοδιάθεση.
ü Ενώνουµε τη φωνή µας µε το παγκόσµιο φιλειρηνικό κίνηµα.
ü Χαιρετίζουµε τους κοινούς αγώνες µε τους εργαζόµενους όλου του κόσµου, για το περιβάλλονκαι την οικολογία.
Είµαστε σήµερα εδώ, στο 21oΣυνέδριο της ΟΜΕ, να κάνουµε τον απολογισµό, να αποτιµήσουµε την αγωνιστική µας δράση, να κάνουµε την κριτική και την αυτοκριτική µας, να εκτιµήσουµε τανέα πολιτικά, οικονοµικά και κοινωνικά δεδοµένα σε παγκόσµιο, Ευρωπαϊκό και Εθνικό επίπεδο,να διαµορφώσουµε όλοι µαζί, το πλαίσιο και το πρόγραµµα δράσης για το επόµενο κρίσιµοδιάστηµα, που τα δικαιώµατα και οι κατακτήσεις µας θα µπουν για άλλη µια φορά στο στόχαστροτων οργανωµένων συµφερόντων του διεθνούς κεφαλαίου.
Έχουµε την ευθύνη απέναντι στους εργαζόµενους να ανταποκριθούµε στις προκλήσεις των καιρών, να διαμορφώσουνε συγκεκριμένο διεκδικητικό αγωνιστικό πλαίσιο που θα συσπειρώνειτις δυνάµεις του κλάδου μας, θα υπερασπίζεται τις κατακτήσεις µας και θα προωθεί τασυμφέροντα των εργαζοµένων του κλάδου μας και όλης της χώρας.
Ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων δεν πρέπει να κρύβουµε την σκληρή πραγματικότητα καινα εγκαταλείπουµε τον αγώνα. Πρέπει να αναλύουµε το περιβάλλον και τις συνθήκες όπωςακριβώς διαµορφώνονται.
Συνάδελφοι,
Η νεοφιλελεύθερη πολιτική µέσα από διαχρονικές µεθοδεύσεις έχει επιβληθεί σε όλο τον κόσµοκαι την Ευρώπη. Στην Ελλάδα που σήµερα είναι το «πειραµατόζωο» µε πιέσεις, οικονοµικούςκαι άλλους εκβιασµούς από το διεθνές κερδοσκοπικό κεφάλαιο, Κυβέρνηση και ΕυρωπαϊκήΈνωση δεν µπορούν να δώσουν λύση στα προβλήµατα, παρά µόνο δηµιουργούν κρίσεις για να κερδίζουν οι ισχυροί και δεν επιτρέπουν να εφαρµοστεί πουθενά µια άλλη προοδευτικήαναπτυξιακή πολιτική µε ασφάλεια και κοινωνική προστασία για το λαό.
Αυτό που ζούµε στην Ελλάδα σήµερα, το βλέπουµε σε όλο τον κόσµο, το αντιµετωπίζουµεστην Ευρώπη στις χώρες του νότου.
Μια Ευρώπη µε 21 και πλέον εκατοµµύρια ανέργους µε λαούς που το βιοτικό τους επίπεδο καιοι αντοχές των ανθρώπων είναι κάτω από τα όρια, κατεδαφίζουν το κοινωνικό κράτος καιεπιχειρούν να κερδοσκοπήσουν από τους λαούς, τις ζωές τους και τις χώρες τους.
Θέλουν εκβιαστικά να επιβάλουν στους λαούς της Ευρώπης την λιτότητα και την ανεργία με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική τους, για φθηνή εργασία και καταλήστευση του παραγώμενου πλούτου.
Απέναντι τους βρίσκουν το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνηµα που εκφράζει τα λαϊκάστρώµατα και υπερασπίζεται τις κατακτήσεις και τα δικαιώµατα των εργαζοµένων. ∆εν είναι τυχαίο ότι βρίσκεται στο στόχαστρο τους µε διάφορες µεθόδους και µέσα που χρησιµοποιούνδιαχρονικά για να πετύχουν τους στόχους τους. ∆εν είναι όµως όλα στα χέρια τους.
Είµαστε εδώ, είµαστε οι πολλοί, έχουµε το δίκιο µε το µέρος µας, και έχουμε και τηναποφασιστικότητα να αντισταθούµε, να αντιδράσουµε, να αγωνιστούµε, να διεκδικήσουµε και νακατακτήσουµε.
Συνάδελφοι,
Η Κυβέρνηση έχει μεν την ευθύνη να διαχειριστεί την κρίση που έχει οδηγηθεί η χώρα, έχει όμως και την υποχρέωση απέναντι στο λαό και τη χώρα να µην µεταφέρει το κόστος μόνοστις πλάτες των εργαζοµένων.
∆εν µπορεί σε καµία περίπτωση να γίνουν αποδεκτά µέτρα που µειώνουν το πραγµατικό εισόδηµα των εργαζοµένων και φορτώνουν το κόστος της κρίσης μόνο στα λαϊκά στρώµατα.
Είναι όμως και µέτρα που δεν δίνουν λύση και προοπτική, είναι αντιαναπτυξιακά, καιµονοµερή και άδικα κοινωνικά. Οδηγούν περαιτέρω σε ύφεση επιτείνοντας την κρίση και υποβαθµίζουν για αυτόν το λόγο ακόµη περισσότερο τη θέση των εργαζοµένων. Είναιµέτρα που επιβάλλουν οι αγορές και προωθούν οι ισχυροί της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η θωράκιση της πραγµατικής οικονοµίας, οι αναπτυξιακές πολιτικές, η ισοµερής κατανοµή τωνβαρών, η αποτροπή της ύφεσης, η αναδιανοµή του πλούτου και η αντιµετώπιση της ανεργίαςείναι η δική µας πρόταση.
Είναι βέβαιο ότι θα ενταθούν οι πιέσεις για ακόµη σκληρότερα µέτρα :
Για το Ασφαλιστικό, το Συνδικαλιστικό κίνημα έχει καταθέσει τεκµηριωµένες µελέτες πουαποδεικνύουν ότι το πραγµατικό πρόβληµα είναι οι πόροι του συστήµατος και όχι οι παροχές,που είναι εξάλλου οι χαµηλότερες στην Ευρώπη. Έχει αναδείξει το ρόλο και τη σηµασία τηςπάταξης της εισφοροδιαφυγής και της εισφοροκλοπής.
Η ανεργία είναι το µεγαλύτερο πρόβληµα της κοινωνίας, των νέων και των εργαζοµένων. Αφορά και πλήττει όλους και όσο δεν ασκούνται πολιτικές για την ενίσχυση της απασχόλησης,διασπά τον κοινωνικό ιστό και διαλύει την κοινωνική συνοχή. Όμως ο πιο αδικηµένος, ο πιοευάλωτος και το µεγαλύτερο θύµα είναι ο άνεργος.
Ο κάθε εργαζόµενος αισθάνεται την ανασφάλεια και ζει µε τη δαµόκλειο σπάθη της ανεργίας. Ηρύθµιση και η αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων είναι προϋπόθεση για να αντιµετωπιστείσε πρώτο βαθµό η ανεργία και η ανασφάλεια. Αντά αυτού η Κυβέρνηση εκτελώντας τις εντολές της τρόϊκα ισοπεδώνει κατακτήσεις δεκαετιών.
Καταργούνται οι Συλλογικές συμβάσεις, ελαστικοποιείται ακόμη περισσότερο η εργασία και γενικώς ο χώρος της μισθωτής εργασίας κινείται τελείως σε ένα ανασφαλές και ομιχλώδες περιβάλλον.
Οι πολιτικές ενίσχυσης των ανέργων, τα προγράµµατα εξειδίκευσης και επιµόρφωσης παράλληλα µε θεσµικές παρεµβάσεις για την δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας είναι διεκδίκηση τουκινήµατος.
Απαιτούµε να µπεί φρένο στις απολύσεις και οι επιχειρήσεις να σταματήσουν να βλέπουν τηνανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία τους µε τη µείωση του εργατικού κόστους.
Θα πρέπει να αντιληφθούν οι εργοδότες ότι απειλούνται πλέον από την ύφεση που προκαλεί ηµείωση του διαθέσιµου εισοδήµατος.
Είναι πλέον η ώρα να βάλουν το χέρι στη δική τους τσέπη και οι επιχειρηµατίες για να συνεισφέρουν το δικό τους µερίδιο για την αντιµετώπιση της κρίσης.
Η ανωνυµία των «αγορών» να σταµατήσει. Έχουν όνοµα και διεύθυνση, να τουςστείλουν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Συνάδελφοι,
Απαιτούμε και διεκδικούµε την εφαρµογή πολιτικών που άµεσα θα υποστηρίζουν την αναδιανοµή του πλούτου, την πάταξη της φοροδιαφυγής, την καταπολέµηση της εισφοροδιαφυγής και τηςανασφάλιστης εργασίας, απαιτούµε ισότιµη και ανάλογη κατανοµή των βαρών.
Το φορολογικό και η φορολογική πολιτική πρέπει να είναι το εργαλείο που θα λειτουργήσεικαταλυτικά στην αλλαγή της µέχρι σήµερα ασκούµενης οικονοµικής πολιτικής. Παράλληλα, η θεσµική παρέµβαση για την αναπτυξιακή προοπτική, πρέπει να περνά µέσα από ριζικές καιαποτελεσµατικές παρεµβάσεις και να υποστηρίζει την αειφόρο και πράσινη ανάπτυξη.
Η Καινοτοµία, η τεχνολογία, το περιβάλλον, η ποιότητα, η περιφερειακή ανάπτυξη, οι επενδύσεις∆ηµόσιου και ιδιωτικού τοµέα µε ενιαίο στρατηγικό προσανατολισµό µπορούν να αναδειχθούνπυλώνες στήριξης της οικονοµίας.
Αντιστεκόµαστε στις προσπάθειες των «αγορών» που πιέζουν και εκβιάζουν για εφαρµογήαντιαναπτυξιακών και φοροµπηχτικών πολιτικών.
∆εν θα αφήσουµε τη χώρα στο νέο περιβάλλον να µετατραπεί σε παράδεισο κερδοσκοπίας µεφτηνή και µαύρη εργασία, µε τους εργαζόµενους να είναι τα θύµατα των πολιτικών.
Η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας µε µείωση του εργατικού κόστους είναι µια βαθιά ταξική και συντηρητική άποψη που υπηρετεί τα κερδοσκοπικά συµφέροντα.
Τα προβλήµατα της οικονοµίας και της κοινωνίας, δεν θα τα λύσει η αγορά.
Αυτοί που µέχρι χθες κατηγορούσαν τον κρατισµό αλλά εκµεταλλεύονταν κάθε αδυναµία του,σήµερα για να αντιµετωπίσουν την κρίση προσφεύγουν στο κράτος και ζητούν την προστασία καιτην ενίσχυσή τους.
Για την κερδοφορία τους προκάλεσαν την κρίση και τώρα µέσα στην κρίση επιδιώκουν ναδιασφαλίσουν την κερδοφορία τους.
Η απάντηση δίνεται µε έναν επιτελικό συντονισµό από ένα κράτος στρατηγείο µε τη στήριξη του∆ηµόσιου Τοµέα παράλληλα µε τον Ιδιωτικό σε µια κοινωνική αναπτυξιακή ισορροπία.
∆ιαχρονική θέση του σ/κ είναι οι Στρατηγικής σηµασίας ∆ηµόσιες επιχειρήσεις να λειτουργούνυπό ∆ηµόσιο έλεγχο.
Οι µετανάστες, οι οικονοµικοί και πολιτικοί πρόσφυγες, όλες οι ευπαθείς οµάδες, είναι κοµµάτιαπό το σώµα µας και χρειάζονται πολιτικές αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος. Η ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της.
Οι Συλλογικές Συµβάσεις Εργασίας είναι για µάς σε πρώτη προτεραιότητα.
Οι εργοδότες για άλλη µια φορά επικαλούνται την κρίση για να υπερασπιστούν τα προνόµια τους.
Ήδη επιδιώκουν και εν μέρει το έχουν καταφέρει, να επεκτείνουν τα οικονοµικά µέτρα και τηνεισοδηµατική πολιτική του δηµόσιου τοµέα και στον ιδιωτικό.
Τους καλούµε να εγκαταλείψουν άµεσα κάθε τέτοια σκέψη.
Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ετήσιες αποδοχές των εργαζοµένων στον ιδιωτικό τοµέα είναι στο60% του Ευρωπαϊκού µέσου όρου, ενώ ο κατώτερος µισθός είναι από τους χαµηλότερους.
Συνάδελφοι ,
Σε αυτό το δύσκολο και περίπλοκο περιβάλλον διεξάγεται το 21οΣυνέδριο µας και δεν πρέπει ναξεχνούµε ότι είναι η αρχή µιας νέας δυναµικής αγωνιστικής πορείας.
Σε αυτή τη διαδικασία και το πλαίσιο, οι παρατάξεις πρέπει να διαμορφώσουν τη στρατηγική τους, προκειμένου να σφυρηλατήσουν την ενότητα, να ισχυροποιήσουν τις δυνάµεις τους καινα ενισχύσουν τη συνεργασία τους.
Οι μικροπαραταξιακές σκοπιμότητες πλέον φαντάζουν πολυτέλεια.
Πρέπει να συσπειρώνουµε και να µαζικοποιούµε τις Οργανώσεις µας.
Να διευρύνουμε τις κοινωνικές μας συµµαχίες
Να επεκτείνουμε τη δράση µας.
Συνάδελφοι,
Σήµερα, στο 21οΣυνέδριο της ΟΜΕ παρουσιάστηκε ο απολογισµός δράσης. Είναι ένας θετικόςαπολογισµός που µε τις αγωνιστικές παρεµβάσεις έφερε αποτελέσµατα, υπερασπίστηκε καιδικαιώµατα, διεκδίκησε µε επιτυχία σε ένα αρνητικό και εχθρικό πολιτικό και οικονοµικόπεριβάλλον. Αυτός ο απολογισµός είναι αποτέλεσµα της συλλογικής δράσης όλων τωνΠαρατάξεων.
Στα πλαίσια πάντα των δυνατοτήτων της και των δύσκολων καιρών που διανύουμε η διοίκηση της ΟΜΕ εξάντλησε κάθε δυνατή προσπάθεια στην δημιουργία κλίματος υπεράσπισης και διεύρυνσης των εργασιακών δικαιωμάτων.
Συνεχίζουµε, µε περισσότερη πίστη, δύναµη και γνώση, για την ανάπτυξη και ενίσχυση όλων των δοµών που υποστηρίζουν τη δράση του κινήµατος και ενισχύουν την αποτελεσµατικότητα τωναγώνων.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα συνεχίσουµε την πορεία που έχουµε ξεκινήσει, θα ανοίξουµε νέουςδρόµους, θα αναβαθµίσουµε ακόµη περισσότερο τη δράση της ΟΜΕ.
Συνάδελφοι ,
Αγωνιζόµαστε και υπερασπιζόµαστε την ενότητα και την αυτονοµία του κινήµατος.
Σε θέµατα αρχών, πολιτικών, στόχων και προσανατολισµού η στάση µας είναι σταθερή καιαταλλάντευτη.
Συνεχίζουµε πιο δυναµικά, πιο οργανωµένα, πιο µαζικά τον αγώνα για :
ü Την ανάπτυξη του παγκόσµιου κινήµατος των εργαζοµένων.
ü Την αλληλεγγύη των λαών.
ü Ενάντια στη φτώχια και τον κοινωνικό αποκλεισµό.
ü Τα δικαιώµατα και τις κατακτήσεις του κόσµου της εργασίας.
ü Τη δίκαιη διανοµή και αναδιανοµή του πλούτου.
ü Τα Ασφαλιστικά και Συνταξιοδοτικά µας δικαιώµατα.
ü Το κοινωνικό κράτος
ü Την Ασφάλεια και σταθερότητα της εργασίας
ü Την αύξηση της απασχόλησης, το χτύπηµα της ανεργίας και της ακρίβειας
ü Το νέο παραγωγικό αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας
Καλούµε όλες τις Παρατάξεις, όλους τους Εργαζόµενους σε συστράτευση για να διασφαλίσουµε µε συνέπεια τη συνέχεια και την αποτελεσµατικότητα των αγώνων.
Να ενδυναµώσουµε την αγωνιστική διαπραγματευτική παρεµβατικότητα της ΟΜΕ
Να ενισχύσουµε κάθε εργαζόµενο, στον ∆ηµόσιο και Ιδιωτικό Τοµέα.
Να ισχυροποιήσουµε τις Συλλογικές ∆ιαπραγµατεύσεις και τις Συλλογικές Συµβάσεις
Ας κάνουµε ότι είναι δυνατόν για να ανατρέψουµε τ’ αντεργατικά τους σχέδια, για ναακυρώσουµε τον εργασιακό µεσαίωνα που θέλουν να επιβάλλουν στους εργαζόµενους τηςΕλλάδας και όλης της Ευρώπης.
∆ηλώνουµε αποφασισµένοι να αγωνιστούµε και να παλέψουµε για :
ü Να µην εφαρµοστούν τα κοινωνικά άδικα οικονοµικά µέτρα
ü Να µην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόµενοι
ü Την κρίση να πληρώσουν οι φοροφυγάδες, οι φοροκλέπτες. Αυτοί που τα ‘‘φάγανε’’. Το χρέος είναι δικό τους και όχι δικό μας.
Αξιώνουµε από την Κυβέρνηση
ü Να ανακαλέσει τα κοινωνικά άδικα, µονοµερή και αντιαναπτυξιακά µέτρα.
ü Να ακολουθήσει µία άλλη πολιτική που θα έρχεται σε σύγκρουση µε τις νεοφιλελεύθερες συνταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ, οι οποίες έχουν βάλει στο στόχαστρο τους τα κοινωνικά θεµέλια των εργαζόμενων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και να ακολουθήσει έναν άλλο δρόµο διεξόδου από την κρίση µε βασικό κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και της κοινωνίας.
Οι Άνθρωποι και οι Ανάγκες τους πάνω από τις Αγορές
ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ Η ∆ΥΝΑΜΗ ΜΑΣ
ΜΟΝΟ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα πετύχουµε
Ενωμένοι συνεχίζουμε και δηµιουργούµε ισχυρό συνδικαλιστικό κίνηµα,
να παρεμβαίνει στις πολιτικές κοινωνικές οικονοµικές εξελίξεις, σε Κυβερνητικές επιλογές και ν’ανοίγει αγωνιστικά το δρόµο για νέες κατακτήσεις για τους Εργαζόµενους, το Λαό και τη Χώρα.
Σας ευχαριστώ.
ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΕΤΙΑ ΚΑΤΑ ΧΩΡΟΥΣ
Η θητεία που πέρασε χαρακτηρίζεται από την εποχή του μνημονίου, της Τρόϊκα και των Δανειστών της χώρας, όπου εφαρμόζεται από την Ελληνική Κυβέρνηση μια ανηλέητη πολιτική, η οποία θίγει κύρια τον κόσμο της Εργασίας και τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις που αμείβονται με τα κατώτερα όρια των Σ.Σ.Ε. και σύνταξης.
Όλοι βιώνουμε, για τα καλά πλέον, τις εμπλοκές που επιβλήθηκαν και κατεδάφισαν κατακτήσεις που είχαν θεσμοθετηθεί κυρίως μετά από τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο. Στο κλίμα αυτό, πολλοί εργοδοτικοί φορείς της χώρας, άδραξαν της ευκαιρίας να προωθήσουν επιθυμίες και επιδιώξεις που κατά καιρούς διαλαλούσαν οι εκπρόσωποι τους σε συνεντεύξεις τους και σε διάφορα forum.
Τα σαρωτικά μέτρα επιβάλλονται σε όλη την κοινωνία και αφορούν κάθε τομέα της ζωής, από την λιτότητα και την ανεργία, έως τις απολύσεις, την εφεδρεία και την διαθεσιμότητα, την καταλήστευση μισθών, συντάξεων, την υπονόμευση ωραρίων, την εκ περιτροπής εργασία, την ακύρωση κανονισμών και συμβάσεων που έχουν ρυθμιστεί με Συλλογικές Συμβάσεις, τον ΟΜΕΔ, την κατάργηση και την συγχώνευση στρατηγικής σημασίας οργανισμών και επιχειρήσεων του Δημοσίου, τα ασφαλιστικά ταμεία, την Κρατική βία μέσω των μηχανισμών καταστολής, των επιστρατεύσεων και των κυβερνητικών Συνταγματικών εκτροπών, όλα χωρίς διάλογο, χωρίς διαβούλευση.
Είμαστε όλοι αντίθετοι για τα σκληρά, άδικα και άνισα μέτρα σε βάρος του κόσμου της εργασίας και διεκδικούμε και προτείνουμε μέτρα που θα οδηγούν σε έξοδο από την κρίση
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Ø Ανατροπή των αντεργατικών και αδιέξοδων καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών.
Ø Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων για τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Ø Δουλειές, ανάπτυξη, εργασία για τους ΝΕΟΥΣ και για ΟΛΟΥΣ.
Ø Φραγμό στον καλπασμό της ΑΝΕΡΓΙΑΣ και στην περιθωριοποίηση της κοινωνίας.
Ø Κατάργηση των επιστρατεύσεων και των κυβερνητικών Συνταγματικών εκτροπών. Να μπει τέλος στην Κρατική βία μέσω των μηχανισμών καταστολής κάθε λαϊκής αντίδρασης.
Ø Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ.
Ø Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, των υπηρεσιών και επιχειρήσεων, όχι στο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων του Δημοσίου και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Όχι στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Ø Υπεράσπιση του Δημόσιου Ασφαλιστικού Συστήματος, αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων και επιστροφή των κλεμμένων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, διεύρυνση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Καθιέρωση κοινωνικού πόρου υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης.
Ø Ενίσχυση και αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας
Ø Ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, την τόνωση της πραγματικής οικονομίας, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την υποστήριξη των ανέργων και των φτωχών.
Ø Να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ! Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό. Σεβασμό στο Ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους.
Ø Την προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας. Του Δημόσιου και Εθνικού Πλούτου.
Ø Συστρατευόμαστε στην προσπάθεια για μια άλλη ευρωπαϊκή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης.
Ø Διεκδικούμε αλλαγή του θεσμικού ρόλου και της πολιτικής της ΕΚΤ και δομική αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας και ανάπτυξης.
Ø Μεταφορά δημόσιου χρέους των κρατών–μελών της ευρωζώνης με την έκδοση ευρωομολόγων.
Ø Ανάκαμψη στηριγμένη στις επενδύσεις, την απασχόληση και την κοινωνική προστασία.
Πρέπει να ενωθούμε να παλέψουμε στην κατεύθυνση ανασυγκρότησης του Συνδικαλιστικού Κινήματος και τις δομές του. Στον κλάδο Οικονομίας των Μεταλλείων οι 2 Ομοσπονδίες με τα γνωστά προβλήματα συναίνωσης εκ μέρους της άλλης φυσικά Ομοσπονδίας, υπάρχουν περίπου 3.000 εγγεγραμμένοις από τους 17.000 περίπου που εργάζονται συνολικά, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τους εργαζόμενους στα Λατομεία των τσιμεντάδικων και στην εξόρυξη του λιγνίτη.
Η επιδείνωση της θέσης της Μεταλλείας και Λατομίας στη χώρα μας με τη διεθνοποίηση των αγορών, τη στυγνή εκμετάλλευση από τις πολυεθνικές των Ορυκτών πόρων των Τρίτων Χωρών (Κίνα, Ινδία, Αφρική, Ν. Αμερική), όπου ελλείπει ή δεν εφαρμόζεται η σχετική Νομοθεσία, για προστασία του περιβάλλοντος, για συνθήκες Υγιεινής και Ασφάλειας κλπ., η επιδείνωση των σχέσεων των Επιχειρήσεων με τις τοπικές κοινωνίες ώστε να διαμορφώσουν συνθήκες Ειρηνικής Συνύπαρξης σε τοπικό επίπεδο για να εννοηθούν οι προοπτικές νέων μονάδων π.χ. Χρυσός (Χαλκιδικής, Σάππες, Ροδόπης, Πέραμα, Έβρος), δείχνουν ότι οι καιροί δεν είναι ευνοϊκοί και το κλίμα μακροπρόθεσμα γίνεται αρνητικό. Η μη προώθηση του Νέου Χωροταξικού και νέων επενδύσεων είναι ακόμη πρόσθετοι λόγοι.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΒΑΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΜΕΛΩΝ
Στη διάρκεια της τριετίας 2011-2014 που είχαμε την ευθύνη του ΔΣ, τα πράγματα είχαν όπως παρακάτω :
Ø Συνταχθήκαμε στους αγώνες που οργανώθηκαν από την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ ενάντια στα μέτρα που προωθούνταν από την Κυβέρνηση πριν και μετά τις εκλογές και αφορούσαν 24ώρες Γενικές Απεργίες και Συλλαλητήρια με ή χωρίς στάσεις εργασίας.
Ø Ήμασταν κοντά στα προβλήματα των Σωματείων–Μελών, που κυρίως ήταν επικεντρωμένα στις Κυβερνητικές αποφάσεις για κατάργηση και αποκρατικοποίηση του ΙΓΜΕ και της Λάρκο αντίστοιχα, παρά την στρατηγική τους σημασία στην Εθνική οικονομία και την μακρόχρονη θετική συμβολή τους στον ορυκτό πλούτο της χώρας και παρά την καθολική συμπαράσταση της κοινωνίας και τις ομόφωνες αποφάσεις των αρμόδιων φορέων του κλάδου, διαχρονικά, ότι πρέπει να μείνουν κάτω από δημόσιο έλεγχο.
Ø Όλο αυτό το διάστημα που οι εργαζόμενοι αντιδρούν και παλεύουν να αποτρέψουν τα καταστροφικά και εγκληματικά Κυβερνητικά σχέδια για κλείσιμο και ξεπούλημα των Σωματείων-Μελών μας, η Ομοσπονδία μας όχι μόνο ήταν συμπαραστάτης σε όλες τις κινήσεις τους αλλά και επανειλημμένα ανέλαβε σειρά πρωτοβουλιών προκειμένου να στηρίξει και αναδείξει τις θέσεις των εργαζομένων.
Ø Με καθημερινή επαφή και συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις των Σωματείων,με συνεχείς ανακοινώσεις και επιστολές προς όλους τους Κυβερνητικούς παράγοντες ,τα Πολιτικά κόμματα, και τα ΜΜΕ με πρωτοβουλίες συντονισμού με τα Εργατικά Κέντρα που δραστηριοποιείται η ΛΑΡΚΟ (Θήβας, Αθήνας, Εύβοιας, Λειβαδιάς ,Λαμίας, Κοζάνης και Καστοριάς),με παρότρυνση προς την ΓΣΕΕ για σειρά συναντήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί είτε με το ΤΑΙΠΕΔ και με άλλους παράγοντες και φορείς που έχουν σχέση με το πρόβλημα της ΛΑΡΚΟ και του ΙΓΜΕ
Ø Με καθημερινή επαφή και συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις των Σωματείων, με συνεχείς ανακοινώσεις και επιστολές προς όλους τους Κυβερνητικούς παράγοντες ,τα Πολιτικά κόμματα, και τα ΜΜΕ, με πρωτοβουλίες συντονισμού με τα Εργατικά Κέντρα, που δραστηριοποιειούνται τα Σωματεία-Μέλη μας (Μήλου-Αργολίδας Αθήνας, Θήβας, Εύβοιας, Άμφισσας, Λειβαδιάς, Λαμίας, Κοζάνης και Καστοριάς), με παρότρυνση προς την ΓΣΕΕ για σειρά συναντήσεων που έχουν πραγματοποιηθεί είτε με το ΤΑΙΠΕΔ είτε με άλλους παράγοντες και φορείς που έχουν σχέση με το πρόβλημα των Σωματείων μας είτε με το ΥΠΕΚΑ.
Ø Συμμετείχαμε σε όλες τις συγκεντρώσεις και αντιδράσεις των εργαζομένων (ημερίδες, συνεντεύξεις, απεργίες, συλλαλητήρια, κλείσιμο γραφείων και εθνικών οδών, Γενικές Συνελεύσεις εργαζομένων, κλπ) ενώ συμπαρασταθήκαμε στις προσφυγές των εργαζομένων για εργασιακά και άλλα θέματα που είχαν πάντα σχέσει με οριζόντια και αυθαίρετα μνημονιακά μέτρα.
Ø Παρεμβήκαμε επανειλημμένα στα αρμόδια Υπουργεία και στις συσκέψεις φορέων για την αποκατάσταση της δυσλειτουργίας του ΙΓΜΕ, καθώς και για την αποτροπή της αποκρατικοποίησης της ΛΑΡΚΟ και την διασφάλιση της βιωσιμότητάς τους.
Ø Εκφράσαμε τη συμπαράστασή μας, την Αλληλεγγύη μας στους Αγώνες των Σωματείων μας για τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Συγκεκριμένα
ΙΓΜΕ
Η ανησυχία που επικρατεί στο π. ΙΓΜΕ δεν είναι τυχαία και προφανώς καταδεικνύει την αδυναμία της διοίκησης του ΕΚΒΑΑ-ΥΠΕΚΑ να λύσουν τα προβλήματα. Παρά τις αναμφισβήτητες ερευνητικές επιτυχίες του, το ΙΓΜΕ δεν αφέθηκε ποτέ να λειτουργήσει ελεύθερα, χωρίς πιέσεις, προσκόμματα και διοικητικές παρεμβάσεις.
Κάθε φορά που διοίκηση-υπουργείο βρίσκεται μπροστά σε ένα πρόβλημα αντί να προσπαθήσει να το επιλύσει, καταφεύγει στη ‘‘γνωστή λύση’’ της νομοθετικής ρύθμισης, πίσω από την οποία, βέβαια, κρύβονται τα ανομολόγητα συμφέροντά τους, που περιβάλλονται με τον μανδύα του εκσυχγρονισμού και τα οποία κάνουν τους εργαζόμενους να ανησυχούν γιατί ξέρουν πολύ καλά τι τους περιμένει.
Το Ινστιτούτο, σήμερα υπολειτουργεί. Η δραστηριότητά του απορρέει από μια ελλειπή χρηματοδότηση των έργων από κοινοτικούς πόρους. Το προσωπικό αποχωρεί συνεχώς με την ανασφάλεια και το εχθρικό κλίμα που επικρατεί, χωρίς τις συμβατικές του αποζημιώσεις (Εθνική, πενταετίες), φτιάχνοντας λίστες απλήρωτων συναδέλφων, που οδηγούνται στα δικαστήρια για διεκδίκηση του αυτονόητου, το οποίο φυσικά γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους δικηγόρους. Έτσι η σημερινή του δύναμη του Συνδικάτου ΙΓΜΕ έχει περιορισθεί σε 216 εργαζόμενους ένατι 1.274 που ήταν η δύναμή του το έτος 1984.
ΛΑΡΚΟ
Έχουμε εκράσει επανειλημμένα την ανησυχία του μεταλλευτικού κόσμου της χώρας για αδικαιολόγητες ενέργειες, αστοχίες και φήμες που συμβάλλουν στον μαρασμό και στην υποβάθμιση της ΛΑΡΚΟ.
Της αφαιρείται διαρκώς η όποια δυνατότητα να συντηρηθεί, έστω στη ζωή. Για χρόνια τώρα της αποστερούνται σημαντικοί πόροι, από τους μετόχους της (Δημόσιο, ΔΕΗ και ΕΘΝΙΚΗ) που απροσχημάτιστα την οδηγούν στη συρίκνωση, πότε με τα χρέη της ‘‘παλαιάς ΛΑΡΚΟ’’, πότε με το οφειλόμενο ΦΠΑ (65 εκατ.ευρώ), τη μη υποστήριξη προσφυγών εργαζομένων προς την Ελληνική Δικαιοσύνη για κακοδιαχείριση και για διερεύνηση διαφυγόντων κερδών (προς το ΣΔΟΕ), παλαιότερα με την τιμή ηλεκτρικής ενέργειας, ή με τη μη ανανέωση συμβάσεων μίσθωσης του Δημοσίου προς την ΛΑΡΚΟ, με ψευδή δημοσιεύματα-φήμες και τώρα τελευταία με εξώδικο της Διοίκησης για διαβούλευση οριζόντιας-αυθαίρετης και ετσιθελικής μείωσης των μισθών κατά 25%.
Την ώρα, το μισθολογικό κόστος είναι της τάξεως του 9% περίπου έναντι του 30% που μέχρι πριν λίγο η ΔΕΗ καταδίκαζε την εταιρία με την ενεργοβόρα κιλοβατόρα της. Επιπρόσθετα η μείωση των μισθών επιχειρείται σε μια εταιρία που δουλεύει με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, είναι κερδοφόρα, δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και είναι ο μοναδικός και προτιμώμενος πολυεθνικός οργανισμός στις αγορές με παγκόσμια φήμη.
Είναι βέβαιο ότι και αυτή η ενέργεια θα συντείνει στη μείωση της παραγωγής και της παραγωγικότητας, όπως ακριβώς το ίδιο επιτυγχάνει ο διαρκής διασυρμός και οικονομικός στραγγαλισμός της εταιρίας, που επιχειρείται από τους μετόχους και τελικά εξυπηρετεί τα συμφέροντα κάποιων για συρρίκνωση. Έτσι με ευκολία πλέον θα προτάξουν τα εκβιαστικά τους διλλήματα για πωλήσεις και κατατμήσεις, φυσικά, χωρίς αξιολόγηση και εκτίμηση των επενδυτικών σχεδίων ή των συνεπειών τόσο για τη οικονομία της χώρας, όσο και για τις θέσεις εργασίας και την ελπίδα για τους νέους εργαζόμενους, από την ορθολογική αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου.
Η ΛΑΡΚΟ πρέπει να μείνει κάτω από δημόσιο έλεγχο σαν μια εταιρεία στρατηγικής σημασίας για την Εθνική οικονομία, η οποία εκμεταλλεύεται τον Εθνικό ορυκτό πλούτο με μεγιστοποίηση της ωφέλειας για το Ελληνικό Δημόσιο και τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς ληστρική εκμετάλλευση, χωρίς χρηματιστηριακά παιχνίδια, αλλά με σταθερή-βιώσιμη επένδυση σε βάθος χρόνου, κατέχοντας ανεκτίμητης αξίας ιδιόκτητες εκτάσεις, όπως επίσης και μεταλλευτικά δικαιώματα, που μόνο σαν έκταση υπολογίζεται σε 1 εκατ. στρέμματα. Με τις κατάλληλες πρωτοβουλίες, η ΛΑΡΚΟ μπορεί και πρέπει να αναλάβει αυτή την αποστολή.
S&B Βιομηχανικά Ορυκτά
Το πρόβλημα κύρια εντοπίζεται στις εργολαβίες και υπεργολαβίες όπου καταργείται το σύνολο της εργατικής Νομοθεσίας από την αδυναμία των ελεγκτικών Μηχανισμών. Πρέπει μαζί με τα Συνδικάτα του χώρου και σε συνεργασία με τα Εργατικά Κέντρα κύρια της Άμφισσας και της Λειβαδιάς να αναλάβουμε πρωτοβουλία προς τους αρμόδιους και τους εργαζόμενους.
Οι εργαζόμενοι στα συγκροτήματα της Μήλου «λόγω της κρίσης» τέθηκαν σε διαθεσιμότητα. Η εταιρία δεν αντικαθιστούσε το προσωπικό που αποχωρούσε με συνέπεια να αναλαμβάνουν ευθύνες εργαζόμενοι, χωρίς να έχουν τις απαιτούμενες γνώσεις και ειδικεύσεις. Οι αμοιβές στηρίζονται σε ατομικές συμβάσεις στη βάση συμφωνίας που ανακοινώνεται στο Ε.Κ. Αυτό δεν είναι Συλλογική Σύμβαση.
ΚΙΜΩΛΟΣ
Οι εργαζόμενοι βρίσκονται κάτω από το δίλημμα του εργοδότη για να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις εκ περιτροπής απασχόληση ανά δεκαπενθήμερο σύμφωνα όπως ισχυρίζεται με τον νόμο 3846/2010 παρ. 17, επικαλούμενος ζημιές και μείωση δραστηριοτήτων. Η συμβουλή μας είναι να μην υπογράψει κανείς διότι ο Νόμος θέτει ως προϋπόθεση τη διαβούλευση με τους εκπροσώπους των εργαζομένων.
Η επιχείρηση έχει το καλλίτερο Μπετονίτη και την Ποζολάνη, προϊόντα που η S&B στη Μήλο με κατώτερη ποιότητα έχει τρομερές πωλήσεις. Νομίζουμε ότι η δοκιμασία του κλάδου μας θ΄αρχίσει από αυτό το εργοστάσιο. Πέραν των άλλων η εταιρία από πλευράς εφαρμογή μέτρων ΄΄Ασφαλούς Εκμετάλλευσης΄΄ κρίνεται ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. Η ΠΙΘΑΝΗ κρίση στην απασχόληση βλάπτει τους εργαζόμενους και την τοπική κοινωνία αφού είναι η μοναδική βιομηχανική δραστηριότητα στο Νησί.
ΔΕΛΦΟΙ-ΔΙΣΤΟΜΟ
Η εταιρία ανήκει στον όμιλο Μυτιληναίου και λειτουργεί τροφοδοτώντας τη μεταλλουργική μονάδα για παραγωγή ΑΛΟΥΜΙΝΑΣ και Αλουμινίου. Η εταιρία επελέγη από την Ομοσπονδία για ύπαρξη στον εισπνεόμενο αέρα μετρήσεις ΄΄κρυσταλλικού Πυριτίου΄΄ και καπναερίων από τη χρήση δηζελοκίνητων μηχανημάτων ως προς την περιεκτικότητα σε οξείδια του Αζώτου. Είναι απαραίτητα να εφαρμόζει η εταιρία ΄΄καλές πρακτικές΄΄ για μείωση των περιεκτικοτήτων ώστε να κρατώνται σε χαμηλά επίπεδα .Αλλιώς η απασχόληση σε ορισμένες θέσεις και υπο ορισμένες συνθήκες καθίστανται απαγορευτικές.
ΜΑΡΜΑΡΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ
Επιβιώνουν με αρκετά προβλήματα αφού η στασιμότητα στην οικοδομική δραστηριότητα και οικονομική κρίση επιφέρει στασιμότητα. Το ΜΑΡΜΑΡΟ σαν εθνικό προϊόν δεν συμμετέχει όσο θα έπρεπε στις κατασκευές και ιδιαίτερα στα δημόσια έργα κοινής ωφέλειας όπου δυστυχώς επιλέγονται από τους εργολάβους γρανίτες εισαγωγής.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΝΑΥΠΛΙΟΥ
Ο αγώνας συνεχίζεται για τον ορισμό νέας Λατομικής περιοχής όπου θα λειτουργήσει το Λατομείο αδρανών υλικών που έχει κλείσει με συνέπεια να χαθούν 40 θέσεις εργασίας. Τα Σχιστήρια Μαρμάρου υπολειτουργούν στα πλαίσια της κρίσης και οι επιπτώσεις στην απασχόληση και στις αμοιβές είναι εμφανείς. Θέματα που πρέπει να επικεντρωθούμε αμοιβές και εργασιακό περιβάλλον.
ΤΙΤΑΝ ΛΑΒΑ Α.Ε.
Η δραστηριότητα αυτής της μεγάλης Ελληνικής Τσιμεντοβιομηχανίας στη Μήλο αφορά την παραγωγή ποζολάνης, απαραίτητης για την Παρασκευή τσιμέντων ειδικού τύπου. Οι εργαζόμενοι μέσω των Σωματείων ΄΄ Εργατική Ένωση Μήλου΄΄ και Χειριστών και Βοηθών (παλαιότερα) εκφράζονται και μέσω της Ομοσπονδίας.
ΝΕΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Οι προοπτικές του κλάδου στο άμεσο και απώτερο μέλλον είναι «θολές», αφού έχουν εγκαταλειφθεί μια σειρά επενδύσεων, όπως η ΑΛΟΥΜΙΝΑ, ο ΑΝΟΞΕΘΔΩΤΟΣ ΧΑΛΥΒΑΣ, αλλά και στασιμότητα σε άλλους τομείς όπως ο «Χρυσός», Βιομηχανικά Ορυκτά, Μάρμαρα κλπ. Η χώρα βρίσκεται προς το τέλος του πίνακα των χωρών, με προωθούμενες επενδύσεις, άσχετα από τη γεωπολιτική της θέση και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα.
Το κεφάλαιο προτιμά προορισμούς πιο «ελκυστικούς» όσον αφορά την Εφαρμογή Νομοθεσίας για το περιβάλλον, τα θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας, την Εργατική Νομοθεσία κλπ. Το κεφάλαιο προτιμά συνθήκες και δικαιώματα εποχής «Μεσαίωνα» για τους εργαζόμενους. Ακόμη και αυτή η προοπτική για δημιουργία κλίματος, από την οδηγία του Ευρωπαϊκού Επιτρόπου της προηγούμενης Ε.Ε. για καταγραφή όλων των Ορυκτών πόρων που περιλαμβάνονται στα κράτη μέλη της Ε.Ε. ώστε η Ευρώπη να καταστεί κατά το δυνατόν αυτοδύναμη και να μην έχει συνέπειες στην οικονομική δραστηριότητα σε περίοδο κρίσης,στη χώρα μας φαίνεται να μη μπορεί να υλοποιηθεί.
ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
Η τελευταία σύμβαση που υπογράψαμε μαζί με την άλλη Ομοσπονδία του χώρου μας ήταν πάνω από όλες τις συμβάσεις του ιδιωτικού τομέα, αφού είχε σαν βάση τα ποσοστά που όριζε η ανάλογη της ΓΣΕΕ συν ένα ποσοστό 2%. Φυσικά σήμερα σε εποχή μνημονίου με το πάγωμα των αμοιβών, δεν είναι δυνατό να ακολουθηθεί η ίδια πρακτική, παρά ταύτα όμως, το νέο ΔΣ μπορεί να επαναφέρει το θέμα στον ΟΜΕΔ, αν ο ΣΜΕ έχει αντίθετη άποψη για την υπογραφή.
ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Ο κλάδος είναι επιβαρυμένος με τα περισσότερα ατυχήματα και ίσως μαζί με εκείνο των κατασκευών είναι στην κορυφή της Λίστας για θανάτους, ακρωτηριασμούς και επαγγελματικές ασθένειες.
Μεγάλη ευθύνη φέρουν οι αρμόδιες κρατικές αρχές, Υπουργεία και Επιθεωρήσεις που έχουν τελματώσει ελεγκτικούς μηχανισμούς με τη έλλειψη κονδυλίων και τη μη πρόσληψη-απόσπαση προσωπικού στις Επιθεωρήσεις Μεταλλείων.
Ευθύνη φέρουν και οι Εταιρίες, οι οποίες αδιαφορούν μια και ίσως εκτιμούν ότι οι οικονομικές συνέπειες από ένα ατύχημα ή θάνατο είναι δυσανάλογα μικρές γι΄αυτές, αφού ακόμη και σε αυτή τη δυσάρεστη περίπτωση προσδοκούν σε ένα «συμβιβασμό» με την οικογένεια του παθόντος. Χρειάζεται δουλειά για ν΄αναδειχθεί το θέμα μια και συνδέεται μ΄ότι πολυτιμότερο για τον άνθρωπο, την υγεία,την ύπαρξή του. Η επικοινωνία και η συνεργασία με τα Σωματεία στοχεύει σ΄αυτή τη προσπάθεια.
Απαιτείται ακόμη να ενεργοποιηθούν οι Επιτροπές Υγιεινής και Ασφάλειας ανά εργασιακό χώρο και εμείς σαν ΟΜΕ να συμβάλλουμε μαζί με τους εργοδότες (που είναι κύρια υπεύθυνοι με βάση το νόμο) να εκπαιδεύεται σε διαρκή βάση το προσωπικό. Πρέπει να είναι ο κύριος στόχος μας για την προσεχή θητεία σαν Ομοσπονδία και Σωματεία, να τα μειώσουμε από τις ΥΠΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ, αυξάνοντας τους ελέγχους και τα προγράμματα εκπαίδευσης. Το τελευταίο θανατηφόρο ατύχημα έγινε πάλι σε εργολάβο στη ΛΑΡΚΟ.
Ακόμη πρέπει να προωθηθεί ΄΄η ασφάλιση του κινδύνου΄΄ με κεφάλαια των εργοδοτών και επιβάρυνσή τους ώστε να βελτιωθεί η σημερινή κατάσταση.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΟΜΕ
Η λειτουργία του Δ.Σ. της ΟΜΕ δεν είχε επιτευχθεί κατά τη διάρκεια της προηγούμενης τριετίας, λόγω του οικονομικού στραγγαλισμού που προήλθε από τη διακοπή της επιχορήγησής της με την κατάργηση της Εργατικής Εστίας και την αδυναμία πολλών Σωματείων-Μελών να ανταποκριθούν στην οικονομική τακτοποίησή τους.
Επιπρόσθετα πρέπει να πούμε ότι η λειτουργία ενός πανελλαδικού οργάνου με ελάχιστα μέλη του Δ.Σ. από την Αθήνα, απαιτεί κάποια ποσά αποζημίωσης στοιχειωδών δαπανών των μετακινουμένων συμβούλων, που προέρχονται αποκλειστικά από την οικονομική συνδρομή των Σωματείων. Η τροποποίηση του καταστατικού για διενέργεια εκλογοαπολογιστικού Συνεδρίου μια μέρα και η μείωση των Συμβούλων του ΔΣ σε 11 από 15 μέλη, μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην κατεύθυνση αυτή, χρειάζεται όμως και η οικονομική συνδρομή των Σωματείων-Μελών.
ΜΑΖΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Αυτή την τριετία δεν είχαμε εγγραφή νέων μελών αν και έγινε μια κρούση από τον πρόεδρο του Σωματείου της Νάξου, το οποίο όμως από ότι φαίνεται δεν μπόρεσε να κάνει εκλογές. Αντίθετα το προεδρείο του Σωματείου της Σερίφου, που έκανε εκλογές το 2011, βρίσκεται στην διαδικασία διορισμού του από το Ειρηνοδικείο Μήλου μετά από σχετικό αίτημα δικηγόρου της Σερίφου.
Επιπρόσθετα θα πρέπει να πούμε ότι ο αριθμός των εγγεγραμμένων εργαζομένων στα Σωματεία συνεχώς μειώνεται, διότι δεν αναπληρώνονται οι αποχωρούντες και σε πολλές περιπτώσεις προωθούνται εργολάβοι στη θέση των μονίμων.
Νομίζουμε ότι με κατάλληλες νομικές ρυθμίσεις θα μπορούσαμε να εγγράψουμε νέα μέλη μας, και εργαζόμενους σε εργολάβους αφού κύρια ο κόσμος αυτός προέρχεται από την ευρύτερη περιοχή της επιχείρησης.
Ακόμη πρέπει να επικεντρωθούμε στην ενοποίηση των δύο Ομοσπονδιών και να εντάξουμε τις κινήσεις μας σε ανάλογη προσπάθεια που πρέπει να γίνει στο Συνδικαλιστικό Κίνημα. Οι Αυτοδιοικητικές δομές άλλαξαν και τα Συνδικάτα είναι μικρά και κατακερματισμένα.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Πιστεύοντας ότι θα εγκρίνετε τον απολογισμό της δράσης του απερχόμενου Συμβουλίου, σας καλούμε να δώσετε νέες ιδέες και προτάσεις που θα συμβάλλουν στην βελτίωση της δουλειάς της ΟΜΕ, στην καλλίτερη συνεργασία με τα Σωματεία και θα κάνουν πιο αποτελεσματικές τις προσπάθειές της. Ας συσπειρωθούμε γύρω από τα Συνδικαλιστικά μας όργανα, είναι αναγκαία σήμερα στην εποχή του μνημονίου, όπου θα πρέπει ακόμη περισσότερο να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, και να ανακτήσουμε τις κατακτήσεις μας.
Καλούμε επίσης τα Σωματεία να εκπληρώνουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις για να μπορεί ανεπηρέαστα το ΔΣ της ΟΜΕ να ανταποκρίνεται στα καθήκοντά και την λειτουργία του.
Το 21ο Συνέδριο ας γίνει αφετηρία για νέους αγώνες και ενωτική δράση.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΟΜΕ.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από την τρόικα και τις ελληνικές κυβερνήσεις χαρακτηρίζονται από κοινωνική και εργασιακή αναλγησία, έκρηξη της ανεργίας και πολλαπλασιασμό των αδιεξόδων και αποβλέπουν στο νέο μοντέλλο ανάπτυξης, όπου η εργατική δύναμη να γίνεται πάμφθηνη χωρίς δικαιώματα, εργασιακά, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά και κοινωνικά. Φυσικά αποσύρονται από την ελληνική οικονομία δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ (περίπου 65).
Ο εφιάλτης της περιοριστικής πολιτικής που ζούμε με την εσωτερική υποτίμηση την ανεργία και γενικότερα τις μνημονιακές πολιτικές, πρέπει να ανατροπεί και αυτό αποτελεί βασική προτεραιότητά μας.
Τα μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από την τρόικα και τις ελληνικές κυβερνήσεις χαρακτηρίζονται από κοινωνική και εργασιακή αναλγησία, έκρηξη της ανεργίας και πολλαπλασιασμό των αδιεξόδων και αποβλέπουν στο νέο μοντέλλο ανάπτυξης, όπου η εργατική δύναμη να γίνεται πάμφθηνη χωρίς δικαιώματα, εργασιακά, μισθολογικά, συνταξιοδοτικά και κοινωνικά. Φυσικά αποσύρονται από την ελληνική οικονομία δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ (περίπου 65).
Ο εφιάλτης της περιοριστικής πολιτικής που ζούμε με την εσωτερική υποτίμηση την ανεργία και γενικότερα τις μνημονιακές πολιτικές, πρέπει να ανατροπεί και αυτό αποτελεί βασική προτεραιότητά μας.
Σήμερα οι εργαζόμενοι, περισσότερο από οποτεδήποτε, χρειαζόμαστε την ενότητα και την αλληλεγγύη.
Η ασκούμενη πολιτική που εφαρμόζεται κατ'εντολή των τοκογλύφων δανειστών και της πλουτοκρατίας, ιδιωτικοποιεί τα οφέλη και κοινωνικοποιεί τα βάρη, με αποτέλεσμα να διευρύνεται η αντικοινωνική ανισότητα αλλά και η αντιαναπτυξιακή προοπτική της.
Το Συνδικαλιστικό Κίνημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη, καλούμαστε να αντιπαλέψουμε αυτές τις πολιτικές για το όφελος των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των κοινωνιών και των πολιτών. Η επόμενη τριετία 2015-2017, θα είναι μια ακόμη δύσκολη περίοδος, στην οποία η μάχη πρέπει να είναι συντονισμένη και με προοπτική.
Σήμερα, το Συνδικαλιστικό Κίνημα εκτός από την αγωνιστικότητα,την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα και τις επεξεργασμένες θέσεις, πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει τον αγώνα για τη διασφάλιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, για να σταματήσουν να σηκώνουν τα βάρη της κρίσης εκείνοι που δεν τη δημιούργησαν και για να ανατραπούν οι μνημονιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Σε αυτό το πλαίσιο, που μια ολόκληρη χώρα έχει οδηγηθεί στην εξαθλίωση και στην ανέχεια, χωρίς ελπίδα και προοπτική, σήμερα στις εργασίες του 21ου Συνεδρίου μας, καλούμαστε όλοι μαζί να επεξεργαστούμε το προτεινόμενο πρόγραμμα δράσης της ΟΜΕ για την επόμενη τριετία προκειμένου να προασπίσουμε όχι μόνο τα εργατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών που ισοπεδώνονται, αλλά και την ίδια την αξιοπρέπεια της ζωής μας και των παιδιών μας, που συνεχώς φθίνει συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής τριτοκοσμικών χωρών.
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
Βασική προτεραιότητα για το Συνδικαλιστικό κίνημα είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της. Οι μνημονιακές πολιτικές της τρόικας, της πλουτοκρατίας και των ελληνικών κυβερνήσεων, με τη μείωση των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών και την αύξηση της φορολογικής των επιβάρυνσης, έχουν οδηγήσει την οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο διαρκούς ύφεσης και την κοινωνία σε πλήρη φτωχοποίηση μέσα από μια αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου.
Στην λεηλασία του εισοδήματος και των δικαιωμάτων μας, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα διασφαλίζουν εκτεταμένη φοροδιαφυγή, φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Εδώ και 5 χρόνια τώρα,η μείωση των μισθών και ημερομισθίων δεν επέφερε μείωση τιμών, παρά μείωση της όποιας παραγωγικής βάσης, πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και εξαθλίωση της Ελληνικής Κοινωνίας.
Την ίδια περίοδο (2009-2013), η Ευρώπη αυξάνει την ανεργία σε19 εκατ., όσο και ο πληθυσμός της Ολλανδίας, ενώ η Ελλάδα με 1.5 εκατ. ανέργους, απέκτησε μία νέα πόλη ανέργων, ανάλογη σε πληθυσμό με το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. Με άλλα λόγια, η ασκούμενη περιοριστική πολιτική της <<εσωτερικής υποτίμησης>> κατέληξε σε αποτυχία και επιβάλλεται η διαμόρφωση ενός εναλλακτικού προτύπου ανάπτυξης με έρευνα, καινοτομία, τεχνολογία, ποιότητα παραγωγικής διαδικασίας-προϊόντων και υπηρεσιών, εργασιακών σχέσεων, κράτους-πρόνοιας, κλπ.
Διάφορες οικονομικές-πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την ευρωζώνη, σε ρητορικό επίπεδο θέτουν ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, στην πραγματικότητα επιβάλλουν δραματική μείωση των εισοδημάτων (μισθών, συντάξεων κ.λπ.) και κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Οι θυσίες που απαιτούνται δεν είναι για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, ούτε για τη σωτηρία της χώρας,τη διάσωση του ευρώ και τη βιωσιμότητα του χρέους. Οι θυσίες απαιτούνται για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και η εξουσία του πάνω στην εργασία. Η κρίση χρέους χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και αξιοποιείται για την επιβολή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων λσς που με τη σειρά τους βαθαίνουν την ύφεση, διογκώνοντας ξανά το χρέος και λειτουργώντας σαν ένας φαύλος κύκλος, καθώς απορροφά μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλούτου. Επομένως δεν είναι διαχειρίσιμο και θα πρέπει να οργανώσουμε ένα εθνικό σχέδιο που θα επουλώνει τα τραύματα που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και θα αποκαθιστά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Αμφισβητούμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων, αντιπαλέψουμε αυτές τις πολιτικές και με δεδομένο ότι το ζήτημα του δημοσίου χρέους δεν είναι ελληνική ιδιομορφία, καταγγέλουμε τις δανειακές συμβάσεις. Αυτές είναι στοιχείο της καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμια κλίμακα.
Να αποτρέψουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου ορυκτού και φυσικού πλούτου.Να υψώσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας φτιαγμένη να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων. Οι διακηρύξεις του συντάγματος, των νόμων, των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, του δικαιώματος στην απεργία κτλ, είναι η ζωντανή ελπίδα της εργατικής τάξης και η υποκριτική του κράτους και του κεφαλαίου δεν έχουν προοπτική και προϋποθέσεις επιτυχίας στην αντίσταση της εργατικής τάξης. Πρέπει να οργανώσουμε καλά και αυτήν την αντίσταση και στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να στοχεύουμε στην εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής που θα κινείται στους παρακάτω άξονες :
1. Αποκατάσταση του νομοθετικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων, της προσφυγής στον ΟΜΕΔ, του χρόνου εργασίας, της αποζημίωσης, των απολύσεων, της «εφεδρείας», κλπ., προκειμένου να αποκατασταθεί η συλλογικότητα του εργατικού δικαίου. Κατάργηση της 6ης Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (12/2/2012) που μειώνει τον κατώτατο μισθό και ακυρώνει τον θεσμό και τη λειτουργία των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) κλπ.Απαγόρευση των απολύσεων-διαθεσιμοτήτων σε επιχειρήσεις που έλαβαν κρατική χρηματοδότηση ή επιδοτήσεις.
2. Στελέχωση και ενεργοποίηση όλων των ελεγκτικών μηχανισμών επιθεωρήσεων εργασίας για την αυστηρή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και της διασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ίδρυση φορέα επαγγελματικού κινδύνου και καθιέρωση του θεσμού Συνήγορος του εργαζόμενου. Εξασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στην «αγορά» εργασίας.
3. Ισόρροπη ανάπτυξη στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, μείωσης των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών επιδομάτων και της κρατικής επιχορήγησης, της κοινωνικής προστασίας και αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Έκτακτα και μόνιμα εισοδηματικά μέτρα για τους χαμηλοσυνταξιούχους και χαμηλόμισθους και τα αντίστοιχα νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Αναβάθμιση του ρόλου της Ε.Κ.Τ. και νέο αναπτυξιακό πρότυπο στην Ελλάδα με τη μεταμόρφωση του παραγωγικού συστήματος και πόρους για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης με αύξηση των παραγωγικών, τεχνολογικών και των κοινωνικών υποδομών και επενδύσεων και όχι των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρηματιών.
4. Ψήφιση Προϋπολογισμού του 2015 με αύξηση των εσόδων από την αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αύξηση των δημοσίων επενδύσεων και των κοινωνικών δαπανών και απόσυρση των μέτρων φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών και των συνταξιούχων. Χρηματοδοτική ενίσχυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με νέους πόρους, διαμέσου της αναδιανομής του εισοδήματος. Αύξηση των δαπανών για το κράτος πρόνοιας (παιδεία, υγεία, πρόνοια ,κλπ ) την απασχόληση και εξασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ. Ενίσχυση της προστασίας των ανέργων με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού ασφαλείας και διπλασιασμό του χρόνου χορήγησής του, συμπεριλαμβανομένων των εποχικά απασχολουμένων.
5. Ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα (τράπεζες, ασφαλιστικές, χρηματιστικές εταιρείες κλπ) με σκοπό την αποφυγή χρηματοπιστωτικών κρίσεων και όχι την «διάσωση» των μεγαλομετόχων και των τραπεζιτών από τους φορολογούμενους. Εισοδηματική στήριξη των δανειοληπτών (νοικοκυριά) και όχι στήριξη των τραπεζών με : α) χρηματοδότηση της επιπλέον επιβάρυνσης των νοικοκυριών πέραν του σημερινού επιτοκίου χορήγησης, β) ενίσχυση των νοικοκυριών που αδυνατούν να αποπληρώσουν το δάνειο τους γ)επαναδιαπραγμάτευση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου με το ίδιο επιτόκιο, δ) διακοπή κάθε διαδικασίας κατάσχεσης και πλειστηριασμών.
6. Πάγωμα των τιμών στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης ώστε να παρεμποδιστεί η περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, ιδιαίτερα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, προκειμένου να στηριχθεί η ιδιωτική κατανάλωση που αποτελεί την κυριότερη συνιστώσα της συνολικής ζήτησης. Αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ, προσαυξανόμενο ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση κατά 5.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος. Μείωση των έμμεσων φόρων, ιδιαίτερα εκείνων που βαρύνουν την κατανάλωση χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριών (σχολικά είδη, φάρμακα…).
7. Στήριξη της χρηματοοικονομικής ρευστότητας και της επενδυτικής δραστηριότητας των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων (διαμέσου επιδότησης του επιτοκίου) για κεφάλαιο κίνησης, προκειμένου να θωρακιστούν από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και ύφεσης με σκοπό τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό και την ποιότητα της παραγωγής τους, την αύξηση της παραγωγικότητας, την εξωστρέφεια, τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, με την αφαίρεση των επενδυτικών κεφαλαίων από τα φορολογούμενα κέρδη.
8. Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των πολύ υψηλών εισοδημάτων. Ενιαία προοδευτική φορολογία για όλες τις κατηγορίες και πηγές εισοδημάτων και χορηγιών. Αύξηση της φορολογίας της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, ιδιαίτερα των ιδιοκτησιών των εξωχώριων εταιριών με ταυτόχρονη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, της πολυτελούς κατανάλωσης και των διασυνοριακών μετακινήσεων κεφαλαίων. Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής και υψηλή φορολόγηση των επενδύσεων μέσω των δήθεν εξωχώριων εταιριών. Απόσυρση των μέτρων φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών και των συνταξιούχων, προκειμένου να αναπληρώσουν τα φορολογικά βάρη που επωμίστηκαν από την αύξηση της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας και των εισοδηματικών απωλειών που υπέστησαν τα τελευταία έτη.
9. Αξιοποίηση του μηχανογραφικού συστήματος και των νέων τεχνολογιών για διαχρονική σταθερότητα και απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας, ουσιαστική εφαρμογή του πόθεν έσχες, με αναφορά στην αγορά ομολόγων, έντοκων γραμματίων, αγορά μετοχών, κεφάλαιο ίδρυσης και αύξησης κεφαλαίου Α.Ε. και ΕΠΕ, καθορισμός κριτηρίων πολυτελούς διαβίωσης, ονομαστικοποίησης όλων των μετοχών. Αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ, προσαυξανόμενο ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση κατά 5.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος και εφαρμογή των εκπτώσεων από τα έξοδα για ιατρικές, νοσοκομειακές δαπάνες, ενοίκια και δίδακτρα παιδιών που σπουδάζουν, τόκοι για την αγορά πρώτης κατοικίας, καθώς και τις δαπάνες των ατόμων με αναπηρία.
10. Αντικατάσταση του μοντέλου των αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με ένα μοντέλο ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος που θα λειτουρούν στα πλαίσια ενός σύγχρονου εθνικού προγράμματος για τους παραγωγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, ειδικότερα για την πράσινη ανάπτυξη (ενέργεια, περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τους φυσικούς πόρους).
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Ανατροπή των αντεργατικών και αδιέξοδων καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών.
Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων για τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Δουλειές, ανάπτυξη, εργασία για τους ΝΕΟΥΣ και για ΟΛΟΥΣ.
Φραγμό στον καλπασμό της ΑΝΕΡΓΙΑΣ και στην περιθωριοποίηση της κοινωνίας.
Κατάργηση των επιστρατεύσεων και των κυβερνητικών Συνταγματικών εκτροπών. Να μπει τέλος στην Κρατική βία μέσω των μηχανισμών καταστολής κάθε λαϊκής αντίδρασης.
Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ. Ποινικοποίηση των μονοπωλιακών συναλλαγών.
Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, των υπηρεσιών και επιχειρήσεων, όχι στο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων του Δημοσίου και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Όχι στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Υπεράσπιση του Δημόσιου Ασφαλιστικού Συστήματος, αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων και επιστροφή των κλεμμένων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, διεύρυνση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Καθιέρωση κοινωνικού πόρου υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης.
Ενίσχυση και αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας
Ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, την τόνωση της πραγματικής οικονομίας, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την υποστήριξη των ανέργων και των φτωχών.
Να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ! Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό. Σεβασμό στο Ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους.
Την προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας. Του Δημόσιου και Εθνικού Πλούτου.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ Δημοκρατία, ανεξαρτησία, ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ τη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική με τις απολύσεις, τη λιτότητα, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα χαράτσια, τη διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ αγωνιστική δράση, μαζικοποίηση και ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος σε όλα τα επίπεδα, όπως και ανάληψη πρωτοβουλιών από τη ΓΣΕΕ για εντονότερη αγωνιστική παρεμβατικότητα και διαμόρφωση ενός ευρύτερου αγωνιστικού μετώπου με τα συνδικάτα της Ευρώπης, προκειμένου να αποτρέψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και να παλέψουμε για μια Ευρώπη, της ειρήνης, της εργασίας, της δημοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της αλληλεγγύης.
Η ασκούμενη πολιτική που εφαρμόζεται κατ'εντολή των τοκογλύφων δανειστών και της πλουτοκρατίας, ιδιωτικοποιεί τα οφέλη και κοινωνικοποιεί τα βάρη, με αποτέλεσμα να διευρύνεται η αντικοινωνική ανισότητα αλλά και η αντιαναπτυξιακή προοπτική της.
Το Συνδικαλιστικό Κίνημα στην Ελλάδα και την Ευρώπη, καλούμαστε να αντιπαλέψουμε αυτές τις πολιτικές για το όφελος των εργαζομένων, των ανέργων, των συνταξιούχων, των κοινωνιών και των πολιτών. Η επόμενη τριετία 2015-2017, θα είναι μια ακόμη δύσκολη περίοδος, στην οποία η μάχη πρέπει να είναι συντονισμένη και με προοπτική.
Σήμερα, το Συνδικαλιστικό Κίνημα εκτός από την αγωνιστικότητα,την αξιοπιστία, τη φερεγγυότητα και τις επεξεργασμένες θέσεις, πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει τον αγώνα για τη διασφάλιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, για να σταματήσουν να σηκώνουν τα βάρη της κρίσης εκείνοι που δεν τη δημιούργησαν και για να ανατραπούν οι μνημονιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
Σε αυτό το πλαίσιο, που μια ολόκληρη χώρα έχει οδηγηθεί στην εξαθλίωση και στην ανέχεια, χωρίς ελπίδα και προοπτική, σήμερα στις εργασίες του 21ου Συνεδρίου μας, καλούμαστε όλοι μαζί να επεξεργαστούμε το προτεινόμενο πρόγραμμα δράσης της ΟΜΕ για την επόμενη τριετία προκειμένου να προασπίσουμε όχι μόνο τα εργατικά δικαιώματα και τις κατακτήσεις δεκαετιών που ισοπεδώνονται, αλλά και την ίδια την αξιοπρέπεια της ζωής μας και των παιδιών μας, που συνεχώς φθίνει συνθήκες διαβίωσης και ποιότητα ζωής τριτοκοσμικών χωρών.
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ.
Βασική προτεραιότητα για το Συνδικαλιστικό κίνημα είναι η κοινωνία και οι ανάγκες της. Οι μνημονιακές πολιτικές της τρόικας, της πλουτοκρατίας και των ελληνικών κυβερνήσεων, με τη μείωση των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών παροχών και την αύξηση της φορολογικής των επιβάρυνσης, έχουν οδηγήσει την οικονομία σε ένα φαύλο κύκλο διαρκούς ύφεσης και την κοινωνία σε πλήρη φτωχοποίηση μέσα από μια αναδιανομή του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου.
Στην λεηλασία του εισοδήματος και των δικαιωμάτων μας, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα διασφαλίζουν εκτεταμένη φοροδιαφυγή, φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Εδώ και 5 χρόνια τώρα,η μείωση των μισθών και ημερομισθίων δεν επέφερε μείωση τιμών, παρά μείωση της όποιας παραγωγικής βάσης, πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και εξαθλίωση της Ελληνικής Κοινωνίας.
Την ίδια περίοδο (2009-2013), η Ευρώπη αυξάνει την ανεργία σε19 εκατ., όσο και ο πληθυσμός της Ολλανδίας, ενώ η Ελλάδα με 1.5 εκατ. ανέργους, απέκτησε μία νέα πόλη ανέργων, ανάλογη σε πληθυσμό με το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης. Με άλλα λόγια, η ασκούμενη περιοριστική πολιτική της <<εσωτερικής υποτίμησης>> κατέληξε σε αποτυχία και επιβάλλεται η διαμόρφωση ενός εναλλακτικού προτύπου ανάπτυξης με έρευνα, καινοτομία, τεχνολογία, ποιότητα παραγωγικής διαδικασίας-προϊόντων και υπηρεσιών, εργασιακών σχέσεων, κράτους-πρόνοιας, κλπ.
Διάφορες οικονομικές-πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την ευρωζώνη, σε ρητορικό επίπεδο θέτουν ως προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, στην πραγματικότητα επιβάλλουν δραματική μείωση των εισοδημάτων (μισθών, συντάξεων κ.λπ.) και κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Οι θυσίες που απαιτούνται δεν είναι για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους, ούτε για τη σωτηρία της χώρας,τη διάσωση του ευρώ και τη βιωσιμότητα του χρέους. Οι θυσίες απαιτούνται για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου και η εξουσία του πάνω στην εργασία. Η κρίση χρέους χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης χάριν των συμφερόντων του κεφαλαίου.
Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας έχει ταξικό χαρακτήρα, είναι προϊόν τοκογλυφικών πρακτικών και αξιοποιείται για την επιβολή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων λσς που με τη σειρά τους βαθαίνουν την ύφεση, διογκώνοντας ξανά το χρέος και λειτουργώντας σαν ένας φαύλος κύκλος, καθώς απορροφά μεγάλο μέρος του παραγόμενου πλούτου. Επομένως δεν είναι διαχειρίσιμο και θα πρέπει να οργανώσουμε ένα εθνικό σχέδιο που θα επουλώνει τα τραύματα που έχουν δεχθεί οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και θα αποκαθιστά τους όρους ασφαλούς εργασίας και αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Αμφισβητούμε το χρέος ως χρέος των εργαζομένων, αντιπαλέψουμε αυτές τις πολιτικές και με δεδομένο ότι το ζήτημα του δημοσίου χρέους δεν είναι ελληνική ιδιομορφία, καταγγέλουμε τις δανειακές συμβάσεις. Αυτές είναι στοιχείο της καπιταλιστικής κρίσης σε παγκόσμια κλίμακα.
Να αποτρέψουμε τις ιδιωτικοποιήσεις και τη λεηλασία του δημόσιου ορυκτού και φυσικού πλούτου.Να υψώσουμε ασπίδα κοινωνικής προστασίας φτιαγμένη να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων. Οι διακηρύξεις του συντάγματος, των νόμων, των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, του δικαιώματος στην απεργία κτλ, είναι η ζωντανή ελπίδα της εργατικής τάξης και η υποκριτική του κράτους και του κεφαλαίου δεν έχουν προοπτική και προϋποθέσεις επιτυχίας στην αντίσταση της εργατικής τάξης. Πρέπει να οργανώσουμε καλά και αυτήν την αντίσταση και στην κατεύθυνση αυτή θα πρέπει να στοχεύουμε στην εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής που θα κινείται στους παρακάτω άξονες :
1. Αποκατάσταση του νομοθετικού πλαισίου των εργασιακών σχέσεων, της προσφυγής στον ΟΜΕΔ, του χρόνου εργασίας, της αποζημίωσης, των απολύσεων, της «εφεδρείας», κλπ., προκειμένου να αποκατασταθεί η συλλογικότητα του εργατικού δικαίου. Κατάργηση της 6ης Πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου (12/2/2012) που μειώνει τον κατώτατο μισθό και ακυρώνει τον θεσμό και τη λειτουργία των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας (ΟΕΚ) και Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) κλπ.Απαγόρευση των απολύσεων-διαθεσιμοτήτων σε επιχειρήσεις που έλαβαν κρατική χρηματοδότηση ή επιδοτήσεις.
2. Στελέχωση και ενεργοποίηση όλων των ελεγκτικών μηχανισμών επιθεωρήσεων εργασίας για την αυστηρή εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και της διασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ίδρυση φορέα επαγγελματικού κινδύνου και καθιέρωση του θεσμού Συνήγορος του εργαζόμενου. Εξασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στην «αγορά» εργασίας.
3. Ισόρροπη ανάπτυξη στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης με ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, μείωσης των μισθών, των συντάξεων, των κοινωνικών επιδομάτων και της κρατικής επιχορήγησης, της κοινωνικής προστασίας και αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Έκτακτα και μόνιμα εισοδηματικά μέτρα για τους χαμηλοσυνταξιούχους και χαμηλόμισθους και τα αντίστοιχα νοικοκυριά που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας. Αναβάθμιση του ρόλου της Ε.Κ.Τ. και νέο αναπτυξιακό πρότυπο στην Ελλάδα με τη μεταμόρφωση του παραγωγικού συστήματος και πόρους για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης με αύξηση των παραγωγικών, τεχνολογικών και των κοινωνικών υποδομών και επενδύσεων και όχι των περιουσιακών στοιχείων των επιχειρηματιών.
4. Ψήφιση Προϋπολογισμού του 2015 με αύξηση των εσόδων από την αποτελεσματική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αύξηση των δημοσίων επενδύσεων και των κοινωνικών δαπανών και απόσυρση των μέτρων φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών και των συνταξιούχων. Χρηματοδοτική ενίσχυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης με νέους πόρους, διαμέσου της αναδιανομής του εισοδήματος. Αύξηση των δαπανών για το κράτος πρόνοιας (παιδεία, υγεία, πρόνοια ,κλπ ) την απασχόληση και εξασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ. Ενίσχυση της προστασίας των ανέργων με την αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 80% του μισθού ασφαλείας και διπλασιασμό του χρόνου χορήγησής του, συμπεριλαμβανομένων των εποχικά απασχολουμένων.
5. Ρύθμιση του χρηματοπιστωτικού τομέα (τράπεζες, ασφαλιστικές, χρηματιστικές εταιρείες κλπ) με σκοπό την αποφυγή χρηματοπιστωτικών κρίσεων και όχι την «διάσωση» των μεγαλομετόχων και των τραπεζιτών από τους φορολογούμενους. Εισοδηματική στήριξη των δανειοληπτών (νοικοκυριά) και όχι στήριξη των τραπεζών με : α) χρηματοδότηση της επιπλέον επιβάρυνσης των νοικοκυριών πέραν του σημερινού επιτοκίου χορήγησης, β) ενίσχυση των νοικοκυριών που αδυνατούν να αποπληρώσουν το δάνειο τους γ)επαναδιαπραγμάτευση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου με το ίδιο επιτόκιο, δ) διακοπή κάθε διαδικασίας κατάσχεσης και πλειστηριασμών.
6. Πάγωμα των τιμών στα είδη ευρείας λαϊκής κατανάλωσης ώστε να παρεμποδιστεί η περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, ιδιαίτερα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, προκειμένου να στηριχθεί η ιδιωτική κατανάλωση που αποτελεί την κυριότερη συνιστώσα της συνολικής ζήτησης. Αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ, προσαυξανόμενο ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση κατά 5.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος. Μείωση των έμμεσων φόρων, ιδιαίτερα εκείνων που βαρύνουν την κατανάλωση χαμηλού εισοδήματος νοικοκυριών (σχολικά είδη, φάρμακα…).
7. Στήριξη της χρηματοοικονομικής ρευστότητας και της επενδυτικής δραστηριότητας των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων (διαμέσου επιδότησης του επιτοκίου) για κεφάλαιο κίνησης, προκειμένου να θωρακιστούν από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης και ύφεσης με σκοπό τον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό και την ποιότητα της παραγωγής τους, την αύξηση της παραγωγικότητας, την εξωστρέφεια, τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, με την αφαίρεση των επενδυτικών κεφαλαίων από τα φορολογούμενα κέρδη.
8. Αύξηση του συντελεστή φορολόγησης των πολύ υψηλών εισοδημάτων. Ενιαία προοδευτική φορολογία για όλες τις κατηγορίες και πηγές εισοδημάτων και χορηγιών. Αύξηση της φορολογίας της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, ιδιαίτερα των ιδιοκτησιών των εξωχώριων εταιριών με ταυτόχρονη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ. Φορολόγηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, της πολυτελούς κατανάλωσης και των διασυνοριακών μετακινήσεων κεφαλαίων. Καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής και υψηλή φορολόγηση των επενδύσεων μέσω των δήθεν εξωχώριων εταιριών. Απόσυρση των μέτρων φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών και των συνταξιούχων, προκειμένου να αναπληρώσουν τα φορολογικά βάρη που επωμίστηκαν από την αύξηση της άμεσης και της έμμεσης φορολογίας και των εισοδηματικών απωλειών που υπέστησαν τα τελευταία έτη.
9. Αξιοποίηση του μηχανογραφικού συστήματος και των νέων τεχνολογιών για διαχρονική σταθερότητα και απλούστευση της φορολογικής νομοθεσίας, ουσιαστική εφαρμογή του πόθεν έσχες, με αναφορά στην αγορά ομολόγων, έντοκων γραμματίων, αγορά μετοχών, κεφάλαιο ίδρυσης και αύξησης κεφαλαίου Α.Ε. και ΕΠΕ, καθορισμός κριτηρίων πολυτελούς διαβίωσης, ονομαστικοποίησης όλων των μετοχών. Αφορολόγητο όριο στα 15.000 ευρώ, προσαυξανόμενο ανάλογα με την οικογενειακή κατάσταση κατά 5.000 ευρώ για κάθε προστατευόμενο μέλος και εφαρμογή των εκπτώσεων από τα έξοδα για ιατρικές, νοσοκομειακές δαπάνες, ενοίκια και δίδακτρα παιδιών που σπουδάζουν, τόκοι για την αγορά πρώτης κατοικίας, καθώς και τις δαπάνες των ατόμων με αναπηρία.
10. Αντικατάσταση του μοντέλου των αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων των δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας με ένα μοντέλο ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού των επιχειρήσεων δημοσίου συμφέροντος που θα λειτουρούν στα πλαίσια ενός σύγχρονου εθνικού προγράμματος για τους παραγωγικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας, ειδικότερα για την πράσινη ανάπτυξη (ενέργεια, περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τους φυσικούς πόρους).
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
Ανατροπή των αντεργατικών και αδιέξοδων καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών.
Υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων για τη διασφάλιση των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Δουλειές, ανάπτυξη, εργασία για τους ΝΕΟΥΣ και για ΟΛΟΥΣ.
Φραγμό στον καλπασμό της ΑΝΕΡΓΙΑΣ και στην περιθωριοποίηση της κοινωνίας.
Κατάργηση των επιστρατεύσεων και των κυβερνητικών Συνταγματικών εκτροπών. Να μπει τέλος στην Κρατική βία μέσω των μηχανισμών καταστολής κάθε λαϊκής αντίδρασης.
Πάταξη της ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ και των ΚΑΡΤΕΛ. Ποινικοποίηση των μονοπωλιακών συναλλαγών.
Υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών, των υπηρεσιών και επιχειρήσεων, όχι στο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ, των στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεων του Δημοσίου και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Όχι στην εμπορευματοποίηση κοινωνικών αγαθών και υπηρεσιών.
Υπεράσπιση του Δημόσιου Ασφαλιστικού Συστήματος, αποκατάσταση των κύριων και επικουρικών συντάξεων και επιστροφή των κλεμμένων των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, διεύρυνση της λίστας των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Καθιέρωση κοινωνικού πόρου υπέρ της κοινωνικής ασφάλισης.
Ενίσχυση και αποτελεσματική λειτουργία του Εθνικού Συστήματος Υγείας
Ενίσχυση των εισοδημάτων των εργαζόμενων και των συνταξιούχων, την τόνωση της πραγματικής οικονομίας, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την υποστήριξη των ανέργων και των φτωχών.
Να πληρώσουν οι ΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΕΙΣΦΟΡΟΚΛΕΠΤΕΣ, οι ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΙ, ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ! Αυτοί που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και διοχέτευσαν τα υπερκέρδη και τον παράνομο πλούτο στο εξωτερικό. Σεβασμό στο Ελληνικό Σύνταγμα και τους νόμους.
Την προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας. Του Δημόσιου και Εθνικού Πλούτου.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ Δημοκρατία, ανεξαρτησία, ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ τη νεοφιλελεύθερη μνημονιακή πολιτική με τις απολύσεις, τη λιτότητα, τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τα χαράτσια, τη διάλυση των Δημοσίων Υπηρεσιών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.
ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ αποφασισμένοι να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα για την ανατροπή αυτής της πολιτικής.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ αγωνιστική δράση, μαζικοποίηση και ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος σε όλα τα επίπεδα, όπως και ανάληψη πρωτοβουλιών από τη ΓΣΕΕ για εντονότερη αγωνιστική παρεμβατικότητα και διαμόρφωση ενός ευρύτερου αγωνιστικού μετώπου με τα συνδικάτα της Ευρώπης, προκειμένου να αποτρέψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και να παλέψουμε για μια Ευρώπη, της ειρήνης, της εργασίας, της δημοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της αλληλεγγύης.
ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΨΗΦΙΣΜΑ 21ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΟΜΕ
Ευχαριστούμε το Συνδικάτο του ΙΓΜΕ για το υλικό του Συνεδρίου
ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΙΓΜΕsyndikatoigme.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.