Τιμη Νι

Παρέχεται από το Investing.com

Τραγική ομολογία έκθεσης της Κομισιόν: Το να βρει κανείς δουλειά στην Ευρώπη δεν σημαίνει ότι θα ξεφύγει και από τη φτώχεια

Τραγική ομολογία έκθεσης της Κομισιόν: Το να βρει κανείς δουλειά στην Ευρώπη δεν σημαίνει ότι θα ξεφύγει και από τη φτώχεια«Μια τραγική πραγματικότητα, μια ομολογία ενοχής. Πρόσφατη Έκθεση της Κομισιόν (European Commission, Employment and social developments in Europe 2013) επιβεβαιώνει ότι το να βρει κανείς δουλειά στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις δημοσιονομικά δοκιμαζόμενες χώρες δεν σημαίνει ότι θα ξεφύγει και από τη φτώχεια. Μόνο στο 50% των περιπτώσεων η εξεύρεση εργασίας αποτέλεσε τη λύση για τη φτώχεια».
Με αυτά τα λόγια προλογίζει εκτενές άρθρο του στο online περιοδικό ιδεών, πολιτικής και πολιτισμού chronosmag.eu, με τίτλο «Εργασία και φτώχεια στα χρόνια της κρίσης», ο Καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ με εξειδίκευση στο Δίκαιο Κοινωνικής Ασφάλισης, Άγγελος Στεργίου.
Γράφει ο κ. Στεργίου:

Η εργασία και η φτώχεια ήταν μέχρι πρόσφατα δύο διαφορετικοί κόσμοι. «Κι αυτό γιατί η απασχόληση αποτελούσε το κύριο μέσο φυγής από την κατάσταση της ένδειας». Τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται μια ανάστροφη –με δυναμική– τάση, σύμφωνα με την οποία η ίδια η εργασία συντηρεί πλέον μέρος της φτώχειας. Η έκταση του φαινομένου αποδεικνύει από μόνη της την εντροπία του εργατικού δικαίου, καθώς και την εν μέρει αποτυχία (ανεπάρκεια) των κοινωνικών μεταβιβάσεων.
«Οι εργαζόμενοι φτωχοί δεν είναι νέο φαινόμενο». Στις νεωτερικές κοινωνίες συναντούσαμε πάντα εργαζομένους που, παρά την εργασία τους, δεν απέφευγαν τη θλιβερή μοίρα της φτώχειας. Εδώ, ανήκαν εργάτες με σπέρματα αμοιβής η οποία δεν εγγυόταν ένα επαρκές επίπεδο διαβίωσης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Υπήρχε ένας περιβάλλων κύκλος φτώχειας που, ενώ δεν αποτελείτο από ανθρώπους του περιθωρίου,1 δεν ήταν πλήρως ενταγμένος στην αγορά εργασίας.
Έτσι, στη λεγόμενη φτωχολογιά της Ελλάδας του Μεσοπολέμου, στο «μεροδούλι-μεροφάι», θα μπορούσε κανείς να εντάξει κάποιες ενδιάμεσες ζώνες, δηλαδή άτομα που ανήκαν στους «μη δηλώσαντες ή μη ορίσαντες ακριβώς το επάγγελμα». Τα πρόσωπα της κατηγορίας αυτής δεν ασκούσαν ένα επάγγελμα, αλλά χαρακτηρίζονταν από μια επαγγελματική ρευστότητα. Επρόκειτο για την περιφέρεια του εργατικού κόσμου που τεμνόταν με το περίγραμμα των φτωχικών στρωμάτων.
Για να αναγνώσετε ολόκληρο το άρθρο, μεταβείτε στη σελίδα του chreonosmag.eu, πατώντας εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Παράκληση να μην υπάρχουν μηνύματα υβριστικού περιεχομένου.