ΠΟΛΥΝ/ΔΙΟ: ΜΙΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Του Δ. ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ

Η συγκυβέρνηση με το νόμο πλέον του κράτους, που περιλαμβάνει το νέο πακέτο βάρβαρων μνημονιακών μέτρων και εγκρίθηκε με οριακή πλειοψηφία στη Βουλή, επιφέρει πολλά θανάσιμα χτυπήματα, μεταξύ άλλων στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς και στις θέσεις εργασίας.

1. Κατώτερος μισθός

Ο κατώτερος μισθός, αντί να συμφωνείται και να συνυπογράφεται με Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας από την ΓΣΕΕ και τους εργοδοτικούς φορείς, όπως γινόταν με βάση νομοθετικές και συνταγματικές ρυθμίσεις μέχρι σήμερα, θα καθορίζεται πλέον με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, που θα μπορεί να τον μειώνει, όποτε θέλει και όσο θέλει, ώστε να υλοποιηθεί ο στόχος του 2^ου Μνημονίου για μισθούςστη χώρα μας ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, δηλαδή, Ρουμανίας και Βουλγαρίας, 150-165 ευρώ μηνιαία.

Η μνημονιακή κυβέρνηση

ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – Παπαδήμου με την πράξη υπουργικού συμβουλίου 6/28-2-2012 είχε μειώσει τον κατώτερο μισθό στα 500 ευρώ καθαρά το μήνα και στα 400 για τους νέους κάτω των 25 ετών. Τώρα η νέα μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ αλλάζει τον τρόπο καθορισμού του, που ισχύει στην Ελλάδα από το 1935, περίπου για 8 δεκαετίες, κάνουν δηλαδή αυτό που δεν τόλμησαν να κάνουν ούτε δύο δικτατορίες (Μεταξά, Χούντας) ούτε οι κυβερνήσεις των δωσίλογων την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής.

Με την κατάργηση της καθολικότητας εφαρμογής του κατώτερου μισθού και την ήδησυντελεσθείσα από τα μνημόνια 1 και 2 καταστροφή των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας η σημερινή κυβέρνηση, η τρόικα και ο ΣΕΒ επιδιώκουν νέα γενικευμένη μείωση των μισθών,συμπιέζοντάς τους προς το κατώτατο επίπεδο μέσω ατομικών συμβάσεων εργασίας. Έχουν ήδημειώσει στα δυόμιση χρόνια των μνημονίων την πραγματική αγοραστική δύναμη των μισθών κατά 50%. Τώρα θέλουν να τους εξαερώσουν για να εκτιναχτούν τα επιχειρηματικά κέρδη.

Καταργούν στην ουσία τον κατώτερο εγγυημένο μισθό και τα επιδόματα οικογενειακό, ανθυγιεινής εργασίας και σπουδών και παγώνουν τις αυξήσεις από τριετίες μέχρι να μειωθεί η ανεργία στη χώρα μας κάτω από 10%, δηλαδή μέχρι του Αγίου Ποτέ, εφόσον συνεχίζουν να εφαρμόζονται μνημονιακές πολιτικές.

Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, αφού πρώτα υπονόμευσαν τις κλαδικές συνδικαλιστικές οργανώσεις των εργαζομένων μέσω της αποδυνάμωσης των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας,τώρα με την κατάργηση της ΕΓΣΣΕ αποδυναμώνουν μέχρι κατάργησης ακόμα και την ίδια την ΓΣΕΕ δίνοντας νέο θανάσιμο κτύπημα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα και την δημοκρατία.

Με αυτό τον τρόπο παραβιάζουν το Άρθρο 28 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρώπης και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας 98/1949, 151/1978 και 154/1981 που εγγυώνται τον θεσμό των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Ακόμα και την απόφαση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης σύμφωνα με την οποία είναι παράνομα μειωμένος ο μισθός των νέων μέχρι 25 ετών.

2. Αποζημιώσεις απολύσεων

Με το νέο νόμο γίνονται ακόμα πιο φτηνές και πιο εύκολες για τις επιχειρήσεις και κυρίως τις τράπεζες οι απολύσεις εργαζομένων. Μειώνονται ακόμα περισσότερο οι αποζημιώσεις απολύσεωνγια όσους εργάζονται περισσότερο από 16 χρόνια, αλλά και ο χρόνος προειδοποίησης πριν την απόλυση από 6 μήνες σε 4, προκειμένου ο εργοδότης να καταβάλλει το 50% της ήδη μειωμένηςαποζημίωσης απόλυσης.

Ξηλώνουν ουσιαστικά τον σχετικά προστατευτικό για τους εργαζομένους νόμο 2112/1920, πουισχύει εδώ και 92 χρόνια και δεν τόλμησαν να τον αγγίξουν τρεις δικτατορίες (Πάγκαλου, Μεταξά, Χούντας) και οι κατοχικές κυβερνήσεις. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους τραπεζίτες, διευκολύνουν τις απολύσεις, σε μια περίοδο πρωτοφανούς ανεργίας, οδηγώντας στον κοινωνικό καιάδα τους απολυμένους και αυξάνοντας ακόμα περισσότερο την ανεργία.

3. Ωράριο εργασίας

Αποδεσμεύουν το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων από τα χρονικά όρια εργασίας των εργαζομένων σε αυτά. Επιτρέπουν διευθέτηση του χρόνου εργασίας ακόμα και σε εβδομαδιαία βάση, μειώνουν τον ημερήσιο χρόνο ανάπαυσης στις 11 ώρες και δίνουν τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις για ακόμα μεγαλύτερη κατάτμηση της ετήσιας άδειας των εργαζομένων.

Μετατρέπουν με αυτούς τους τρόπους το ημερήσιο και εβδομαδιαίο ωράριο εργασίας σε λάστιχοκαταπατώντας το 8ωρο και το 5μερο για να μεταλλάξουν τους εργαζόμενους σε ανθρώπινους διακόπτες, που θα τους ανοιγοκλείνουν κατά βούληση οι βιομήχανοι, οι μεγαλέμποροι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, πληρώνοντάς τους όσο θέλουν, όποτε θέλουν. Παίρνουν έτσι από την τσέπη των εργαζομένων για να δωρίσουν στις επιχειρήσεις τις αποζημιώσεις υπερωριών και ταυτόχρονα διαλύουν την οικογενειακή και κοινωνική ζωή τους.

4. Μείωση εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών.

Καταργούν τις εργοδοτικές εισφορές ύψους 1,1 % στον ΟΕΚ και τον Οργανισμό Εργατικής Εστίας βάζοντας ταφόπετρα σε δύο Οργανισμούς κοινωνικής πολιτικής, που δεν επιβαρύνουν καθόλου το δημόσιο, για να χαρίσουν 247 εκ. ευρώ το χρόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις. Μειώνουν συνολικά τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές κατά 5% χαρίζοντάς στις επιχειρήσεις 1,3 δις ευρώ το χρόνο, αφαιρώντας τα ως έσοδα από τα ασφαλιστικά ταμεία οδηγώντας τα μία ώρα αρχύτερα στην οικονομική κατάρρευση.

5. Ιδιωτικά Γραφεία Εύρεσης Εργασίας και Εταιρείες Ενοικίασης των εργαζομένων

Καταργούν κάθε κανόνα λειτουργίας για τα Ιδιωτικά Γραφεία Εύρεσης Εργασίας και τις Εταιρείες Ενοικίασης εργαζομένων στέλνοντας τους νεους/ες και γενικά τους ανέργους να βρουν εργασία στα σύγχρονα δουλεμπορικά γραφεία και διευκολύνοντας ακόμα περισσότερο την ενοικίασή τους. Όμως οι άνεργοι-ες, οι νέοι και νέες, δεν είναι ποδήλατα, σπίτια και μαγαζιά να ενοικιάζονται. Είναι άνθρωποι με ανάγκες για εργασία με αξιοπρέπεια.

6. Κατάργηση ειδικών και εποχιακών επιδοτήσεων ανεργίας

Καταργούν ειδικές επιδοτήσεις ανεργίας και ειδικές εισοδηματικές ενισχύσεις ανεργίας (π.χ, λιπάσματα, μεταλλεία, κλωστουφαντουργία Νάουσας – Πρέβεζας, Ολυμπιακή κ.λ.π.). Αυτοί οι ηλικιωμένοι και μακροχρόνια άνεργοι από 1.1.2013 θα παίρνουν το επίδομα ανεργίας μόνο για 12 μήνεςκαι όχι μέχρι την συνταξιοδότηση τους. Επίσης, καταργείται η επιδότηση λόγω ανεργίας απολυμένων μισθωτών λόγω συγχώνευσης, μεταφοράς ή συνένωσης των επιχειρήσεων στις οποίες εργάζονταν.

Με αυτό τον τρόπο στέλνουν στην απελπισία ηλικιωμένους μακροχρόνια ανέργους λίγο πριν τη συνταξιοδότησή τους στερώντας τους όχι μόνο το αναγκαίο για την επιβίωσή τους εισόδημα αλλά και τη δυνατότητα να πάρουν σύνταξη.

Θεσπίζουν με αυστηρές προϋποθέσεις την επιδότηση των μακροχρόνια ανέργων με 200 ευρώ μηνιαία για άλλους 12 μήνες μετά τη λήξη της τακτικής 12μηνης επιδότησής τους. Είχαν όμως δεσμευτεί προεκλογικά ότι θα διπλασιάσουν το χρόνο τακτικής επιδότησης της ανεργίας, ενώ με τις προϋποθέσεις που βάζουν θα δώσουν τα 200 ευρώ μηνιαία μόνο σε 14.000 μακροχρόνια ανέργους από τους 800.000 που είναι σήμερα.

7. Μειώσεις μισθών - κατάργηση δώρων δημοσίων υπαλλήλων

Καταργούν τα εναπομείναντα δώρα και επιδόματα άδειας στους δημοσίους υπαλλήλους.Μειώνουν τα Ειδικά Μισθολόγια 7 – 41% για τους γιατρούς του ΕΣΥ-ΑΕΙ-ένστολους και μία σειρά άλλες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων ολοκληρώνοντας την μισθολογική, οικονομική και κοινωνική καταστροφή τους.

8. Απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων

«Ανοίγουν πόρτες και παράθυρα» για απολύσεις, καθαρές απολύσεις, δημοσίων υπαλλήλων (2.000 το 2012 και 25.000 το 2013) για πρώτη φορά μετά την περίοδο της χούντας (1967-1974) είτε μέσω του προθαλάμου της διαθεσιμότητας είτε μέσω υποχρεωτικών αργιών για πειθαρχικές ή ποινικές υποθέσεις, χωρίς να έχουν τελεσιδικήσει, κατά παράβαση ακόμα και του τεκμηρίου αθωότητας.

Η μνημονιακή κυβέρνηση προωθεί όλα αυτά τα μέτρα εργασιακής και μισθολογικής κατεδάφισης για τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα αφενός για να βρεθούν πόροιγια λογαριασμό των τοκογλύφων πιστωτών της χώρας και για τους τραπεζίτες και αφετέρου για να αυξηθούν τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων αδιαφορώντας αφενός για τον λαό, που τον οδηγεί στην φτωχοποίηση, την ανεργία και την εξαθλίωση, και αφετέρου για τη χώρα που την οδηγεί σε παραγωγική, οικονομική, κοινωνική παρακμή και ανθρωπιστική κρίση.

Η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ αποδεικνύεται ότι είναι μια πολύ επικίνδυνηκυβέρνηση για το λαό και τη χώρα. Οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές βροντοφωνάζουν στους δρόμους των αγώνων ότι ήλθε η ώρα της ανατροπής της.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει πλέον καμία λαϊκή νομιμοποίηση να γυρίσει το ρολόι της ιστορίας 200 χρόνια πίσω εφαρμόζοντας το νέο νόμο κατεδάφισης, μισθών, συντάξεων, εργασιακών σχέσεων και θέσεων εργασίας, γιατί υπόκλεψε την ψήφο του λαού με άλλες προεκλογικές και προγραμματικές δεσμεύσεις. Πρέπει να ανατραπεί το γρηγορότερο δυνατόν με τους αγώνες και την ψήφο του λαού, ώστε ν’ ανοίξει ο δρόμος για μία αριστερή προοδευτική κυβέρνηση, που στηριγμένη στο λαό και σ’ ένα κοινό πρόγραμμα των δυνάμεων της Αριστεράς θ’ ανοίξει νέους ελπιδοφόρους εναλλακτικούς δρόμους προοδευτικών και σοσιαλιστικών αλλαγών για τη χώρα μας.