Όταν η ΝΔ «κάνει πλάκα» με το Αλτσχάιμερ

Μια ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας προκαλεί τους 160.000 Έλληνες που πάσχουν από την νόσο του Αλτσχάιμερ. Πόσο «στα σοβαρά» πρέπει να την πάρουμε;

«...Η νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ οφείλει να πάρει, άμεσα, ξεκάθαρη θέση. Το γεγονός ότι αναδεικνύεται, σήμερα, παγκόσμια ημέρα του Αλτσχάιμερ, ας μη νομίσει ότι επηρεάζει τη μνήμη και την κρίση του λαού».

Υπάρχουν δυο τρόποι να αντιμετωπίσεις το punch line της Κυριακάτικης ανακοίνωσης του γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας (σχετικά με την αποκάλυψη ότι ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου εξέταζε διαφορετικά σενάρια για το έλλειμμα του 2009).

• Να επικροτήσεις την διάθεση της να κηδέψει μια και καλή την ξύλινη πολιτική γλώσσα, για την οποία όλοι κάποια στιγμή έχουμε παραπονεθεί.
• Ή να αναρωτηθείς που βρήκε το χρόνο ο Μάρκος (Σεφερλής), ο Λάκης (Λαζόπουλος) και οι υπόλοιποι επαγγελματίες της σάτιρας να κάνουν consulting στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Το πρόβλημα δεν είναι στην συγκεκριμένη ανακοίνωση (κάθε άνθρωπος δικαιούται να έχει μια κακή στιγμή), αλλά στην Κερκόπορτα που αυτή ανοίγει.

Γιατί π.χ. αν το συγκεκριμένο δελτίο τύπου κάνει πολλά likes, να μην κάνει ρελάνς το γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ κάνοντας χαβαλέ με την παγκόσμια μέρα για την Νομιμοποίηση της Κάνναβης (που έρχεται στις 5 Μαίου) υποδηλώνοντας πως το Χ στέλεχος της Δημοκρατικής Αριστεράς πρέπει να σταματήσει να την καπνίζει πριν ανέβει στο βήμα της Βουλής.

Η τουλάχιστον να προτιμάει την εγχώρια ποικιλία.

Όχι τίποτα άλλο, αλλά είναι επικίνδυνο να μπουκάρουν ´ερασιτέχνες´ στο πεδίο που έχει στιγματίσει με την πληθωρική δημόσια παρουσία του ο – κατά γενική ομολογία μετρ της ατάκας και της εικόνας- Γιώργος Καρατζαφέρης.

Γιατί τότε προβλέπω να μην δούμε απλά λευκά περιστέρια να κάθονται στο κεφάλι του, αλλά να εμφανίζεται στο εκλογικό κέντρο να ψηφίσει καβάλα σε λευκό άρμα που σέρνουν δυο λευκές τίγρεις Σιβηρίας.

Στο τέλος της ημέρας αυτό που μας χρειάζεται, ειδικά την κατακλυσμική περίοδο που περνάμε, είναι λίγη σοβαρότητα παραπάνω.

Ας ξεκινήσουμε από το πιο εύκολο, που είναι τα λόγια.

Και ας ελπίσουμε ότι οι πράξεις θα ακολουθήσουν.